2 สัปดาห์แล้วที่ได้ลาออกจากงานประจำ มาเป็นคนว่างงานแบบ Full Time เต็มตัว เป็นช่วง 2 สัปดาห์ที่ก็ยังดูวุ่นๆ กับหลายเรื่องที่เดินทางเข้ามาในชีวิต จนตอนนี้กลับมามองตัวเอง ก็แทบจะไม่รู้สึกแตกต่างอะไรจากช่วงเวลาก่อนหน้านี้เลย
ช่วงแรกผมลองใช้ชีวิตแบบชิวๆ ด้วยการไปนั่งชิมร้านกาแฟ วันละ 1 ร้านทั่วกทม.
ซึ่งก็ดูชีวิตมันน่าอิจฉาดีนะ มันดูแบบว่า อร๊ายยย กิ๊บเก๋ นั่งเปิด MacBook จิบกาแฟ เปิดเน็ต อ่านข่าว เขียนบล็อกไปเรื่อย ดูเป็นคุณชายแสนสุขสบาย
แต่ความเป็นจริงแล้ว ผมเพิ่งได้สัจธรรมข้อนึงว่า ไอเดียมากมายมันมาจากร้านกาแฟก็จริง แต่การค้นพบตัวเองว่าต้องการอะไร มันแทบจะทำไม่ได้เลย
ช่วงต่อมาก็มีเริ่มมีงานอีเวนต์ หรืองานจำเป็นและไม่จำเป็นหลายอย่าง ทำให้ต้องออกเดินทางจากบ้าน ไปที่โน่น พักที่นี่ คุยกับคนนั้น คุยกับคนนี้ เป็นช่วงเวลาที่ผมได้คุยกับผู้คนมากมายจริงๆ
แต่ที่สุดแล้ว สิ่งที่ขาดไปคือ การได้คุยกับตัวเอง ผมรู้สึกได้เลยว่าผมมีเวลาคุยกับตัวเองน้อยมากๆ
เวลาผ่านไป 2 สัปดาห์ เมื่อเช้าผมยืนมองตัวเองในห้องน้ำ ผมมองเห็นผู้ชายเหนื่อยๆ คนนึง ที่ชีวิตวุ่นวายตลอดเวลาไม่เคยได้หยุดพัก ผมเริ่มเจ็บคอเพราะนอนดึก เริ่มโทรมเพราะเดินทางตลอดเวลา เริ่มปากแห้งเพราะขาดน้ำ จากการกินกาแฟทุกวัน
“ตกลงแล้วเราลาออกมาเพื่ออะไร ?“
ภายนอกผมเป็นคนง่ายๆ ยิ้มแย้ม ดูเป็นกันเอง
แต่ภายใน ไม่มีใครรู้หรอกว่าช่วงเวลาแบบนี้มันสับสนมากมายจริงๆ นะ
2 วันที่ผ่านมา ผมเลยเคลียร์ทุกงานที่ค้างคา ของดรับงานหรือนัดเชิญอื่นๆ ทั้งหมด และตัดสินใจว่า คงต้องขอเวลาไปอยู่เกาะสักแห่ง อยากทำยังไงก็ได้ให้ตัวเองห่างจากเมืองหลวง ห่างจากร้านกาแฟที่ชอบ ห่างจากอินเทอร์เน็ต ห่างจาก Push Notification ที่เด้งขึ้นมาทุก 15 วินาที
สรุปแล้ว ผมจะขอไปพักผ่อนสมองและค้นหาตัวเองที่เกาะเสม็ด เป็นเวลา 5 วัน โดยอาจจะงดกิจกรรมออนไลน์บางอย่างออกไป
การเลิกเล่นเน็ตอาจจะไม่ใช่เรื่องจำเป็นนัก ผมยังคงอยากติดต่อผู้คน อยากแชร์อะไรหลายๆ อย่าง แต่คงเหลือเพียง 20% จากปกติเท่านั้น ขอเอาอีก 80% ไปทำไปคิดในสิ่งที่ตัวเองอาจจะค้นหามานาน
ตอนนี้จะเป็นห่วงก็แค่เชอรี่ ภรรยา เพราะตั้งแต่แต่งงานกันมาก็ไม่เคยห่างกันไกลๆ นานๆ ถึงแม้จะรู้ว่าเราไม่ได้ไปเที่ยว ไม่ได้ไปไหนไกล แต่การแบกเป้ไปอยู่เกาะคนเดียว และให้ภรรยาอยู่บ้านคนเดียวก็เป็นเรื่องที่แปลกประหลาดอยู่เหมือนกัน
ต้องขอบคุณเชอรี่ที่เข้าใจ และให้กำลังใจตลอดมา
เป็นบล็อกที่เริ่มต้นด้วยเรื่องรกๆ แต่ก็ขอจบด้วยเรื่องรักๆ ละกันนะ #ฮี้ววว #แหม่
