ความกังวลกับอนาคตของจาวา

Josh Bloch อดีตพนักงานของซันผู้เขียน Java Collections Framework, หนังสือ Effective Java Programming ไบเบิลของคนเขียนจาวา และคลาสสำคัญๆ หลายตัว (ปัจจุบันทำงานที่กูเกิล) ให้ความเห็นเกี่ยวกับอนาคตของจาวาว่า ความแข็งเกร่งของจาวากำลังสั่นคลอน จากปัญหาความสับสนในทิศทางของบริษัทนับตั้งแต่การเข้าซื้อของออราเคิล Bloch ยกตัวอย่างเทคโนโลยีที่เคยเป็นที่สนใจอย่างมากในอดีตอย่าง J2ME ทั้งที่เป็นระบบเปิด แต่ในปัจจุบันแทบจะไม่มีใครพูดถึงและล้าหลังระบบปิดอย่างไอโฟน โดยประเด็นอื่นๆ ที่ Bloch ยกขึ้นมาพูดถึงจาวา เช่น ระยะเวลาในการออกเวอร์ชันใหม่เริ่มยาวขึ้น โดยเฉพาะกับ Java เวอร์ชัน 7 อนาคตอันมืดมนของกลุ่ม Java Community Process (JCP) เป็นครั้งแรกที่โค้ดภายในของจาวาเริ่มมีความคลุมเครือ ไม่ชัดเจน การเสื่อมความนิยมเป็นครั้งแรกในรอบ 4 ปี (ข่าวเก่า : ภาษา C กลับมาขึ้นอันดับ 1 ) ประเด็นที่สำคัญและทำร้ายจาวามากที่สุดคือข้อจำกัดมากมายใน license ปัจจุบันของจาวา ทางออกที่สำคัญในตอนนี้คือออราเคิลจะต้องทำงานให้หนักขึ้น โดยเฉพาะการหาผู้นำที่แท้จริงให้กับจาวา (ข่าวเก่า:James […]

khajochi

April 18, 2010

เกรียน, เมพ vs เหวง

“เหวง” กลายเป็น trend สุดแรงกว่า “เกรียน” และ “เมพ” ไปแล้ว .. ทิ้งกันไกลแบบไม่เห็นฝุ่น รึว่า “เหวง” จะกลายเป็นศัพท์ใหม่ที่ต้องบรรจุในพจนานุกรม ? ที่แน่ๆ เตรียมรอฟังเพลงลูกทุ่งแบบ “เหวงๆ” ได้เลย .. เค้ามาแน่ (ตอนแพนด้าดังนี่ก็ออกกันมา 7-8 เพลง)

khajochi

April 10, 2010

Mistine BB

วันก่อนไปเจอสุดยอดการตลาด .. ที่สามารถนำเทรนด์แห่งยุคมารวมกันได้อย่างสุดยอด Mistine BB !! มันคือครีมโลชันทาผิว .. แต่ไม่รู้ล่ะว่ามันดียังไง เพียงแต่มันมี .. BB !! – พยายามอ่านดูว่ามันย่อมาจากอะไร .. คือเค้าย่อมาจาก Mistine Body Make Up Lotion .. ไม่ทราบว่าเอาบีบีมาจากไหน แต่ไม่รู้ล่ะ ยังไงมันก็มีบีแล้วตั้งหนึ่งตัว เกาหลี !! – ไม่ได้มาจากเกาหลีนะ ไม่ได้มีอะไรในครีมเกี่ยวกับเกาหลีเลย แต่ไม่ได้สิ มันต้องมีเกาหลีให้ได้ .. ว่าแล้วก็จับดาราเกาหลีมาเป็นแบบ , เพิ่มภาษาเกาหลีใต้คำว่า BB และสโลแกนที่ไม่เกี่ยวอะไรเล๊ยกับเกาหลี .. “สาวไทย ก็มีผิวสวยได้ ไม่แพ้สาวเกาหลี” โอววว เอากับเค้าสิ ขอคารวะคนคิดแผนการตลาดหนึ่งจอก ที่เอาครีมทาผิว มารวมกับเกาหลี และบีบี .. ได้ไงก็ไม่ทราบ .. แต่เออ ทำไปแล้ว (/- […]

khajochi

April 3, 2010

RIP … My Macbook :'(

เป็นที่รู้กันว่าทางเดินระหว่างตึกอับดุล ไปทางโรงแรมดุสิตนั้นเปลี่ยวมาก และก็มีคดีกระชากกระเป๋ากันบ่อยๆ ไม่น่าเชื่อว่าสุดท้ายผมจะมาโดนกับตัวเอง … วันก่อนครับ ระหว่างที่ผมกำลังเดินจากที่ทำงานไปรถไฟฟ้า วันนั้นไฟค่อนข้างมืด เพราะเวลาก็สามทุ่มกว่าแล้ว ช่วงที่ผ่านตึกร้าง ผมสังเกตุว่ามีใครซักคนนึงกำลังเดินตามมา ด้วยฝีเท้าที่เร่งกว่าปกติ แล้วก็เข้ามาไกล้ขึ้นเรื่อยๆๆๆ ผมพยายามจะยกมือถือขึ้นมากะว่าจะโทรหาใครซักคน แต่ไม่ทันเสียแล้ว มีชายหนุ่มท่าทางเหมือนเด็กวัยรุ่นใส่เสื้อยืดกางเกงยีน วิ่งมาฉกกระเป๋าสะพายข้างผมไป โชคดีที่ผมดึงสายไว้ได้ทัน ชายคนนั้นพยายามดึงกระเป๋าออกไป แต่ผมเองก็คว้ากระเป๋าไว้ไม่ยอมปล่อย .. เราฉุดกระชากกันอยู่ซักพัก จนสุดท้ายชายคนนั้นก็ยอมวางกระเป๋าลง ผมโล่งใจคิดว่าคงรอดแล้ว แต่ไม่ ปรากฏว่าเค้าคว้ามีดขึ้นมาขู่ หน้าตาจริงจังจนน่ากลัว ผมไม่รู้จะทำยังไงดี เพราะถึงจะวิ่งหนีก็คงไม่พ้นอยู่ดี จากสภาพที่ต้องสะพายกระเป๋าวิ่งไปด้วย .. แต่อาวุธในตัวก็ไม่มีอะไรจะไปสู้กับมันได้ .. ชายค้นนั้นวิ่งเข้ามา จากท่าทางคงไม่ได้ต้องการทำร้าย แต่กะว่าจะเอามีดขู่ผมให้ปล่อยกระเป๋าให้ได้ สุดท้ายผมตัดสินใจ คว้า notebook ขึ้นมา เพราะอย่างน้อยก็เป็นของที่แข็งที่สุดและขนาดใหญ่ที่สุดเท่าที่มี .. แล้วก็ฟาดหน้าไอ้โจรคนนี้เข้าเต็มแรง .. เจ้าโจรล้มลง และไม่ทันตั้งตัว ผมจึงรีบวิ่งหนีสุดชีวิต กลับเข้ามาที่บริษัทอย่างรวดเร็ว … .. . ผมตัดสินใจจะเข้าไปแจ้งความกับตำรวจ แต่แล้วสิ่งที่ผมพบก็คือ … ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย […]

khajochi

April 1, 2010

อยู่บำรุง

[ต่อไปนี้คือการบ่น] ในรอบ 2 เดือนที่ผ่านมาเป็นช่วงที่รู้สึกเบื่อหน่ายกับตัวเองอย่างไม่เคยรู้สึกมาก่อน เหตุผลก็สั้นมาก คือไม่สบายติดต่อกันมา 2 เดือนแล้ว มันเริ่มมาจากการเจ็บคอ เพราะนอนน้อย กินไอติมบ่อยๆ .. ช่วงแรกอาการก็ไม่ได้มีอะไรมาก จนเริ่มรู้สึกว่ามันเริ่มจะเจ็บมากขึ้นเรื่อยๆ เวลากินข้าวหรือน้ำเข้าไปมันบาดลึกเข้าไป จนทนไม่ไหวไปหาหมอ และก็ได้ยาแก้เจ็บคอมากิน -_-“ ช่วง2 อาทิตย์แรกยังลั้นลา วางใจว่าเดี๋ยวก็หาย ว่าแล้วก็ดันตบปากรับคำเพื่อนเก่าตัวดี ที่พาไปนั่งกินเบียร์ชิวบรรยากาศ .. นับตั้งแต่วันนั้น นรกก็มาเยือน อาการเจ็บคอเริ่มหนักขึ้นมา จากเดิมที่เจ็บบ้างไม่เจ็บบ้าง มาเป็นเจ็บตลอดเวลา ช่วงตื่นเช้าขึ้นมาจะเจ็บทรมาณมาก มากจนน้ำตาไหลพรากๆ .. สุดท้ายต้องไปหาหมอโรงพยาบาลแบบจริงจัง หมอก็สั่งเด็ดขาดว่าต้องงดอาหารรสจัด ของทอด ของมัน ไอติม ฯลฯ พร้อมสั่งยาชุดใหญ่ ที่ดูจะโหดสุดคือยาฆ่าเชื้อขนาดเม็ดรักบี้ ช่วงที่เริ่มรักษาตัวอาการก็ดีขึ้นตามลำดับ แต่จุดหักเหก็มาเกิดอีกคือช่วงที่ต้องทำการบ้าน Software Studio 2 แบบไม่ได้หลับได้นอนเป็นเวลา 10 กว่าวัน .. ซึ่งยา กับการควบคุมอาหารไม่สามารถช่วยอะไรได้เลย เพราะขาดการพักผ่อน สุดท้ายหลังสอบเสร็จ ก็มีอาการแปลกๆ ที่ไม่เคยเจอคือทุกเช้าจะเจ็บทรมาณมากและบ้วนปากออกมาเป็นเลือดตลอด […]

khajochi

March 30, 2010

บ้านฉัน บนอากาศ โซนสีเขียว หัวใจถูกล็อค ตุ๊กตายาง

ในช่วง 10 ว่าวันที่ผ่านมาตระเวนดูหนังไป 5 เรื่อง ประกอบไปด้วย บ้านฉัน .. ตลกไว้ก่อน(พ่อสอนไว้), Up in the Air, Green Zone, The Hurt Locker, Air Doll ด้วยความขี้เกียจเลยขอรวมรีวิวไว้ในบล็อคเดียว [ ไม่ spoil ] บ้านฉัน .. ตลกไว้ก่อน(พ่อสอนไว้) เป็นหนังที่ทำ Trailer ได้ห่วย ตรงข้ามอย่างสิ้นเชิงกับตัวหนัง ซึ่งดีอย่างเหลือเชื่อ พอลล่าสวยมาก ดูแล้วเคลิ้ม มองว่าคนที่แสดงดีที่สุดในเรื่องคือคุณจตุรงค์ มกจ๊ก ขอคารวะในฝีมือการแสดง ระหว่างดูเป็นอะไรก็ไม่รู้ รู้สึกตัวเองแปลงร่างกลายเป็นต๊อก (พระเอกในเรื่อง) ช่วงตลกก็ตลกมาก ช่วงเศร้าก็เศร้าน้ำตาไหล ฉากที่ชอบที่สุดคือ “ถึงพี่จะไม่รักผมก็ไม่เป็นไร” “ผมพูดจริงนะ ไม่ได้มุข” สรุปสั้นๆ มันคือหนังตลกทั้งน้ำตาอย่างมีความสุข .. ชอบมาก รอซื้อ dvd limited ps. […]

khajochi

March 28, 2010

เนื้อคู่ 11 ฉาก : จากวันแรก ถึงวันลา

เนื้อคู่ 11 ฉากเป็นละครเวทีในฝันของผม [ ไม่ spoil ] ด้วยความที่เป็นคนชอบดูการแสดงสด (live performance) มาก ไม่ว่าจะเป็นคอนเสิร์ต, ละครใบ้, ละครเพลง หรือละครเวที .. การแสดงสดเป็นการแสดงที่ให้อารมณ์ร่วม แสดงฝีมือและได้ความรู้สึกจริง มากกว่าการนั่งดู dvd อยู่ที่บ้านเป็นไหนๆ (ถ้าได้ดูคอนเสิร์ต Modern Dog สดๆ จะเข้าใจ) ที่บอกว่าเป็นละครเวทีในฝัน เพราะโดยปกติถ้าพูดถึงละครเวที หลายคนก็จะนึกถึงฉากแสงสีอลังการ พระเอกหล่อ นางเอกสวย ฉากเต้นรำสวยๆ เพลงเพราะๆ ประมาณบัลลังค์เมฆ แต่ที่ผมฝันคืออยากจะดูละครเวทีที่เป็นดราม่ามากๆ ไม่ต้องมีอะไรเลยก็ได้ แต่เน้นไปที่การแสดง บทละคร ละครเวทีที่เรียกน้ำตาท่วมโรงได้ .. เคยรึเปล่าที่เรามักจะมีอารมณ์ร่วมมากเวลาเห็นสิ่งต่างๆ เกิดตรงหน้า .. เวลาเห็นเด็กที่สอบเอ็นฯ ติดแล้วดีใจ เราก็รู้สึกดีใจไปด้วย , เห็นใครร้องไห้เสียใจจะเป็นจะตาย เราก็น้ำตาซึมตามไปด้วย ตอนที่ได้ยินข่าวละครเวทีเรื่อง เนื้อคู่ 11 ฉากเลยรู้สึกดีใจมาก และบอกกับตัวเองว่าต้องไปดูให้ได้ แต่ตอนนั้นติดอะไรหลายอย่าง […]

khajochi

March 23, 2010

Software Studio 2 : Werox #2

ต่อจากตอนที่แล้ว .. เมื่อพวกเราชิวๆ กันมาตลอดทั้งสองเทอม .. แต่แล้วผลกรรมก็ตามทัน เมื่อถึงเวลาที่จะต้องทำโปรแกรมขึ้นมาจริงๆ ด้วยความโอ้เอ้มาตลอดทั้งสองเทอม ก็ทำให้ทั้งกลุ่มนั่งคุยกัน แล้วก็เห็นตรงกันว่า ซวยแน่แล้วครับพี่น้อง !! เนื่องจากพวกเราแทบจะไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลย นอกจากอาการสับขา(วี)หลอก ไปเรื่อยๆ .. สุดท้ายก็เห็นตรงกันว่า ถ้าไม่ทำรายงานมันทุกวันแบบนันสต๊อป คงไม่มีชีวิตรอดไปจากวิชานี้ได้ ..​ และแล้วกลุ่มไหนสุดชิว ก็แปลงกายเป็นกลุ่มนอยสุดโทรม .. อดหลับอดนอน ทำงานเสร็จก็มาทำรายงาน วันหยุดก็ต้องมาทำรายงาน เช้ายันเย็น เย็นยันค่ำ กลับไปนอน ตื่นมาก็ต้องมาทำโปรแกรมอีก ตลอดเวลากว่า 11 วัน ด้วยความที่ความถนัดต่างกัน เราเลยแบ่งงานกันดังนี้ หมู : เจ้าพ่อไอเดีย ออกแบบหน้าจอ ทำตัวเป็นผู้ใช้ ทำข้อมูล ทำรายงาน เขียน DFD และหาของกิน พี่ปอ : ออกแบบ database ทำข้อมูล เป็นอับดุล ถามอะไรตอบได้ หมี : ดูแลรายงาน […]

khajochi

March 16, 2010

Software Studio 2 : Werox #1

สุดยอดวิชาของการเรียนปริญญาโท BSD Chula คือ Business Software Studio วิชานี้ก็ตามชื่อ คือเราจะต้องทำซอฟท์แวร์ขึ้นมาหนึ่งตัว โดยทำตั้งแต่ต้นจนจบ ช่วยกันทำทั้งกลุ่ม เริ่มตั้งแต่เก็บ requirement, ออกไปคุยกับ user , คิดโปรแกรมขึ้นมาเพื่อแก้ปัญหาให้ลูกค้า , ออกแบบระบบ , ทำ Database , เขียนโปรแกรม , Test และออกคู่มือการใช้งาน โดยที่บอกว่าสุดยอดวิชาก็เพราะว่าเป็นวิชาที่ต้องเรียนกันถึง 2 เทอม หรือให้เวลาทำกันเกือบหนึ่งปีเต็ม !! ปัญหามันอยู่ที่ว่า แล้วเราจะทำโปรแกรมอะไร ? โดยอาจารย์ให้โจทย์ง่ายๆ มาว่า ต้องเป็นโปรแกรมทางธุรกิจ มีการใช้เทคโนโลยีใหม่ๆ หรือ innovation และยังไม่เคยมีใครทำมาก่อน .. ซึ่งจากการฝ่าฟัน ระดมสมองอันน้อยๆ ทั้ง 6 ของกลุ่ม ก็ได้มาว่าเราจะทำโปรแกรม จัดตารางช่างในการไปซ่อมเครื่องถ่ายเอกสาร !! ทำไมต้องจัดคนไปซ่อมเครื่องถ่ายเอกสาร ? ที่มาก็ไม่ได้มีอะไรมาก เพียงแค่ว่าจากหลายสิบไอเดียที่คิดกันมันไม่ผ่าน […]

khajochi

March 16, 2010
1 7 8 9 11