2010

เป็นที่รู้กันว่าทางเดินระหว่างตึกอับดุล ไปทางโรงแรมดุสิตนั้นเปลี่ยวมาก และก็มีคดีกระชากกระเป๋ากันบ่อยๆ ไม่น่าเชื่อว่าสุดท้ายผมจะมาโดนกับตัวเอง … วันก่อนครับ ระหว่างที่ผมกำลังเดินจากที่ทำงานไปรถไฟฟ้า วันนั้นไฟค่อนข้างมืด เพราะเวลาก็สามทุ่มกว่าแล้ว ช่วงที่ผ่านตึกร้าง ผมสังเกตุว่ามีใครซักคนนึงกำลังเดินตามมา ด้วยฝีเท้าที่เร่งกว่าปกติ แล้วก็เข้ามาไกล้ขึ้นเรื่อยๆๆๆ ผมพยายามจะยกมือถือขึ้นมากะว่าจะโทรหาใครซักคน แต่ไม่ทันเสียแล้ว มีชายหนุ่มท่าทางเหมือนเด็กวัยรุ่นใส่เสื้อยืดกางเกงยีน วิ่งมาฉกกระเป๋าสะพายข้างผมไป โชคดีที่ผมดึงสายไว้ได้ทัน ชายคนนั้นพยายามดึงกระเป๋าออกไป แต่ผมเองก็คว้ากระเป๋าไว้ไม่ยอมปล่อย .. เราฉุดกระชากกันอยู่ซักพัก จนสุดท้ายชายคนนั้นก็ยอมวางกระเป๋าลง ผมโล่งใจคิดว่าคงรอดแล้ว แต่ไม่ ปรากฏว่าเค้าคว้ามีดขึ้นมาขู่ หน้าตาจริงจังจนน่ากลัว ผมไม่รู้จะทำยังไงดี เพราะถึงจะวิ่งหนีก็คงไม่พ้นอยู่ดี จากสภาพที่ต้องสะพายกระเป๋าวิ่งไปด้วย .. แต่อาวุธในตัวก็ไม่มีอะไรจะไปสู้กับมันได้ .. ชายค้นนั้นวิ่งเข้ามา จากท่าทางคงไม่ได้ต้องการทำร้าย แต่กะว่าจะเอามีดขู่ผมให้ปล่อยกระเป๋าให้ได้ สุดท้ายผมตัดสินใจ คว้า notebook ขึ้นมา เพราะอย่างน้อยก็เป็นของที่แข็งที่สุดและขนาดใหญ่ที่สุดเท่าที่มี .. แล้วก็ฟาดหน้าไอ้โจรคนนี้เข้าเต็มแรง .. เจ้าโจรล้มลง และไม่ทันตั้งตัว ผมจึงรีบวิ่งหนีสุดชีวิต กลับเข้ามาที่บริษัทอย่างรวดเร็ว … .. . ผมตัดสินใจจะเข้าไปแจ้งความกับตำรวจ แต่แล้วสิ่งที่ผมพบก็คือ … ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย […]