“ใครกันนะ .. ใครคือ เอ๊กแมนนนน .. แอน .. แอ่นนนนนน .. “
ไฟแลบออกมาจากหน้าจอ แสงกระพิบๆ ไม่ยอมหยุดจากทีวีเครื่องโปรดของผม ..
ตืด .. ตืดๆๆๆๆๆ .. แพ่บๆๆๆๆๆ … บึ๊ม !!!
สิ้นเสียงบึ้มตูมเล็กๆ จอภาพดับมืด .. แล้วควันดำก็ลอยออกมาจากหลังจอ .. ใช่แน่แล้ว ทีวีระเบิดจ้า T_T
ผมรีบตั้งสติ ก่อนที่จะรีบไปถอดปลั๊กอะไรต่อมิอะไรหลังจอทีวีออกไปให้หมด เปิดประตูไล่ควันออกจากห้อง แล้วก็นั่งมองทีวีสุดที่รักอยู่ห่างๆ อย่างห่วงๆ กลัวมันจะระเบิดตูมตามขึ้นมาอีก
เวลาผ่านไป 2 – 3 วัน .. จากการลงความเห็็นของช่าง และปรึกษาเพื่อนๆ สรุปได้ว่า ..
“ซื้อใหม่เหอะ ไอ้น้อง”
แหม พูดง่ายนี่เพ่ .. แต่อาการมันก็เกินเยียวยาแล้วเหมือนกัน ว่าแล้วก็เริ่มฤดูเที่ยวห้างอีกครั้งก็เริ่มต้นขึ้น สุดท้ายแล้วก็ได้ Sony Bravia LCD 32 นิ้ว S-Serries .. ที่เลือก Sony ก็เพราะใช้ยี่ฮ้อนี้มาตลอด ปกติถ้าชอบใช้อะไรก็จะติดแบรนนั้นไปตลอดไม่ค่อยชอบเปลี่ยน อย่างเช่นรองเท้าผ้าใบ ก็ใช้แต่ Nike มาตั้งแต่ 10 ขวบ ไม่เคยเปลี่ยนยี่ฮ้อ (Brand Royalty มาก)
มันมาแล้วคร๊าบบบบบบ … ทีวีจอแบนเครื่องแรกที่ซื้อด้วยน้ำพักน้ำแรงของตัวเอง โอววว น้ำตาไหล (พร้อมกระเป๋าแฟบลงทันตา) T_T
มาแล้ววววว .. Sony Bravia
แกะกล่อง เปิดคู่มือ ติดตั้งเองเลย ไม่รอช่าง (เบอร์ห้ามาก)
งืมๆๆ .. ไม่น่าขอติดตั้งเองเลยตู -_-“
มองภาพเจ้าทีวีน้อยเป็นครั้งสุดท้าย T_T
แทแด๊มมมมมม
เห่อร์มาก ขอติดสติ๊กเกอร์ค้างไว้ 1 อาทิตย์ .. อิๆ ^___^
