เบื้องหลังวิดีโอ “MV ของขวัญวันวาเลนไทน์ 2011”

คำเชยๆ & อะไรก็ไม่รู้

จาก MV ที่ทำในวันวาเลนไทน์ โดยปกติแล้วในวันนี้ของทุกปี ผมมักจะพาเชอรี่ (@CherryJaja) ไปดินเนอร์ดีๆ ซักร้านนึง หรือไม่ก็หาซื้อของขวัญให้ซักชิ้น แต่ด้วยความที่ปีนี้เจอคำสั่งจากเบื้องบน “ห้ามใช้ตังค์เปลือง” ด้วยเหตุผลคือเก็บตังค์แต่งงานซะ ฮึ่มๆ

ในเมื่อไม่ให้ใช้ตังค์เปลือง ก็เลยคิดว่าอยากจะทำอะไรน่ารักๆ ให้แทน ด้วยงบประมาณจำกัดเลยต้องใช้ไอเดียซะหน่อย นั่งคุยปรึกษากับแก๊งสามแยกมุขเสี่ยว ได้แนวว่าเรามาทำมิวสิควิดีโอกันดีกว่า ในเมื่อมีอุปกรณ์พร้อม คือเซิน (@odacroniandevil) เพิ่งถอย 550D มาหมาดๆ (แต่ 600D ก็ออกในเวลาไม่กี่วันจากนั้น ฮะๆ) และก็ได้กล้องจากจื้อ (@vavar) มาอีกตัว

ประกอบกับเซินก็คิดอยากทำอะไรให้ปุ๊กเหมือนกัน ก็เลยลงตัวว่างั้นเราทำ MV ทั้งคู่นี่แหล่ะ แต่แนวใครแนวมัน แล้วก็หาจุดเชื่อมต่อของทั้งสอง MV นิดนึง

อุปกรณ์พร้อม ไอเดียพร้อม งั้นลุยเลย !!

Draft til done

พี่เก้ง (จิระ มะลิกุล) เคยบอกไว้ว่า ไม่ว่าจะเป็นหนังอะไรก็ตาม บทต้องมาก่อนเสมอ บทดีมีชัยไปกว่าครึ่ง

ไอ้การจะทำ MV นี่มันก็ต้องมีเรื่องราวเหมือนกันเน๊อะ อยู่ๆ จะเดินออกมาร้องเพลง แล้วก็สวัสดีครับ จบแล้วครับ ก็คงดูเปื่อยๆ ไปนิด จะออกมาเต้นแด๊กๆ ก็เสล่อซะไม่มี

คิดไปคิดมาก็นึกถึงเพลงนึงที่ผมชอบมากมาตั้งแต่สมัยเริ่มรู้จักกับเชอรี่ใหม่ๆ คือเพลง “อะไรก็ไม่รู้” ของพี่โน๊ต อุดม ซึ่งมีเนื้อหาว่าผู้หญิงชอบถามเราว่ารักเค้าแค่ไหน ซึ่งเราก็ไม่รู้จะตอบว่ายังไง เอาเป็นว่า รักเธอคนเดียวแล้วกันนะ รักเธอเท่านั้น (อย่าลืมอ๊วกพร้อมติด tag #Hewww)

เพลงน่ารัก โดนใจ ตรงกับชีวิตจริง .. Like !!

เนื้อเรื่องที่เตรียมไว้คร่าวๆ คือจะเปิดไอโฟนขึ้นมา แล้วเชอรี่จะถามเราว่ารักเค้าแค่ไหน จากนั้นเราก็จะทำท่างง ออกไปเดินถามคนโน้นคนนี้ แล้วก็จบแบบเสี่ยวๆ นิดนึง

เขียน Story Board ออกมาเป็นช่วงๆ เพื่อให้การถ่ายทำง่ายขึ้น แบ่งท่อนร้องเดี่ยว ท่อนเต้น ท่อนคั่น ทั้งหมดได้มาจากการดู MV ใน youtube อย่างหนัก แล้วก็ลอกๆ เค้ามา

Step ท่าเต้นเพลง อะไรก็ไม่รู้ เวอร์ชันขโจชิ ที่ถูกต้อง

เต้น

ในเมื่อไม่มีอะไรจะเสีย (อ่าว ก็เค้าตอบ “รับค่ะ” ไปแล้วนิ) ถ้างั้นก็รั่วได้เต็มที่ไม่ต้องเก๊กหล่อ ว่าแล้วก็เลยนั่งออกแบบท่าเต้นฮาๆ เอามายำๆ รวมกัน ท่อนไหนคิดไม่ออกก็กำปั้นทุบดินเลย เช่นเพลงร้องว่า “ไม่รู้รักเธอเท่าไหร่” ก็ยกมือปาดไหล่เลย เท่า-ไหล่

ได้ท่าเต้นแล้วก็ซ้อมสิครับ ซ้อมที่ไหนล่ะ ? ก็ซ้อมที่บริษัทนี่แหล่ะ เลิกงานปุ๊บเข้าห้องซ้อมเลย (โดนถามเหมือนกันว่างานเยอะเหรอถึงเลิกดึก จริงๆ ไม่ได้ทำงานคร๊าบ ซ้อมเต้น ^^’)

พบว่าด้วยความที่ไม่ใช่นักเต้นมืออาชีพ การจะคิดท่าเองนี่มันโคตรจะยากเลย พอคิดไม่ออกก็เอาท่าฮาๆ มาแทน ผลก็คือเต้นไปฮาทั้งวงไปสิครับ ไม่มีรอบไหนเลยที่ไม่หลุดขำก๊ากออกมา

สาว – ยาคูลท์

แบกของเยอะมาก แบกไปแบกมา

อุปกรณ์

ผมอยากได้ป้ายซักอันนึง เป็นเหมือนคำพูดว่า “ไม่รู้” เอาไว้เวลาไปถามคนโน้นคนนี้
คือจริงๆ ให้ส่ายหน้าธรรมดาก็ได้ แต่รู้สึกถ้ามีสัญลักษณ์ซักอย่างน่าจะดี

แต่ทำไม่เป็นครับขอบอก เลยยกหูโทรหาผู้ช่วยมือหนึ่ง คือ “แก้ม” ญาติสาวฐาปัตลาดกระบังคนสวย ซึ่งปกติก็คอยช่วยทำโน่นนี่ให้ตอนจีบเชอรี่ใหม่ๆ อยู่แล้ว แบบว่ารู้กัน

“เฮ้ย แก้ม .. คือเราว่าจะทำ MV … แล้วแบบว่าอยากให้มีป้ายโฟมซักอัน” .. “ก็เลยโทรมาบอกให้ชั้นช่วยทำให้ใช่ไม๊ !!”

อ่าว ในเมื่อรู้ใจขนาดนั้น ก็บอกไปเลยว่า ทำให้หน่อยนะคร๊าบบบบ -/-
2 วันผ่านไป เธอมาพร้อมผลงานสุดเทพ ไม่ใช่แค่ 1 แต่ทำมาให้ถึง 4 ชิ้น

“เฮ้ย ทำไมมีตั้ง 4 อัน”
“เอ๊า .. มีอันเดียว ทุกคนก็ต้องพูดมุมเดียวกันหมด มี 4 แบบเธอจะได้วางมุมกล้องได้หลายแบบ”
[หนุ่มหล่อฐานะดีขี่เบ๊นซ์คนไหน อยากรู้จักสาวสวยโสดคนนี้ หลังไมค์ได้ครับ อิ]

นอกนั้นก็มีอุปกรณ์เสริมเล็กน้อย

  • เราหาสาวยาคูลท์มาเข้าฉากไม่ได้ พยายามติดต่อขอยืมชุดพี่แกก็บอกว่าบริษัทห้ามเอาไว้ ให้ยืมไม่ได้
  • ไม่ได้ งั้นก็ต้องพลิกแพลงกันหน่อย เล่นมุขกำปั้นทุบดินไปเลยละกัน เอาเชือกมาผูกขวดยาคูลท์ไว้ แล้วก็เอามือสาวเชือกไป เห็นมะ ได้ละ ..​ สาว – ยาคูลท์
  • ลามไปถึง “รักเท่าภูเขา” หาภูเขาในกรุงเทพไม่ได้ ตูก็ไปซื้อซอสภูเขาแล้วเอามาตั้ง โป๊ะ !! ชี้นิ้ว นี่ไง ภูเขา (คิดได้ไงเนี่ย)

สาว .. ยาคูลท์

ถ่ายช๊อตเดียวก็ใช้กล้องหลายตัวหลายมุม

Canon 550D เทพ

ถ่ายทำ

ทุกงานย่อมมีอุปสรรค ของเราก็มี คือ จื้อแด๊นเซอร์หมายเลขหนึ่งของเราติดเรียนกระทันหัน ไม่เป็นไร ไปเรียนได้แต่เอากล้องมา !! วะฮ่า !!

ต่อมาคือเราต้องแอบแฟนของทั้งสองคนมาถ่ายวิดีโอลับๆ ซึ่งมันคือวันเสาร์ ไอ้การจะแอบมานี่โคตรยากเลย เพราะพอดีท่านพ่อตาและแม่ยายขับรถมาเที่ยวกทม. กันพอดี เลยจำใจต้องบอกไปว่าไปทำงานด่วน ขอไม่ไปด้วยนะคร๊าบ (ก็ด่วนจริงๆ นะ .. ขอโทษนะคร๊าบ อย่าถือโกรธและเรียกสินสอดเพิ่มนะคร๊าบ T/T)

เราเลือกสถานที่ถ่ายทำคือคอนโดของเซิน ซึ่งก็ต้องรอให้ปุ๊ก (@pookiki) ออกไปทำงานก่อน แล้วจึงแอบยกพวกกันเข้าไปถ่ายทำแบบกองโจร แต่แล้วเมื่อถึงเวลานัด แด๊นเซอร์เบอร์สอง ท่านกอล์ฟ (@gup_pa) ตื่นสาย เหลือแค่ผมกับเซิน เราเลยต้องถ่ายกันเองไปก่อนเท่าที่จะถ่ายได้

พอทุกคนมาครบ มองนาฬิกาเหลือเวลาอีก 4 ชั่วโมงเท่านั้น

ทุกคนต้องกาง Story Board ที่วาดไว้ แล้วก็แบกกล้องคนละตัวถ่ายฉากใครฉากมันเลยทีเดียว โชคดีที่วันนั้นฝนไม่ตก แสงดี ถ่ายทำได้ค่อนข้างราบรื่นทุกอย่าง

ตกเย็นก็แยกย้าย ผมก็แบกของพะรุงพะรังกลับบ้าน เป็นการถ่ายทำแบบกองโจรจริงๆ ด้วย

Timeline ซับซ้อนมาก ดูแล้วงง  ><

ตัดต่อ

MV ทั่วไปจะมีฉากที่ถ่ายแช่ไว้ไม่เกิน 3-5 วินาที ก็จะตัดไปอีกฉาก เรียกว่าตัดกลับไปกลับมา ฉับๆๆๆๆ คือมันตัดต่อยากมาก ยากกว่าทุกวิดีโอที่เคยทำมา

เพราะงั้น [ช่วงโฆษณา] ถ้าไม่ได้ iMovie ก็ไม่คิิดว่าจะทำออกมาได้ดีขนาดนี้ เพราะนอกจากจะได้งานที่มีคุณภาพแล้ว ยังใช้ง่ายสุดๆ เรียกได้ว่าโปรแกรมเดียวเอาอยู่ ข้าพเจ้าขอชาบูๆ ท่านศาสดาจงเจริญ (/- -)/

นอกจากนี้ยังอยากได้หลานรักทั้งสองมาช่วยเข้าฉากวิดีโอด้วย เลยส่งอีเมล์ไปให้พี่ๆ ช่วยกันถ่ายวิดีโอหลานทั้งสองชูป้าย “ไม่รู้” แล้วส่งกลับมา อันนี้ก็แสดงให้เห็นว่าวิดีโอที่ถ่ายจากมือถือนี่ก็คุณภาพดีมาก แล้วก็ฝากๆ กันถ่ายมาทำเป็นเอ็มวีได้อีกด้วย

 

สรุป

  • สนุกมาก ตั้งแต่คิดงาน วางแผน ซักซ้อม ถ่ายจริง ไปจนถึงตัดต่อ
  • หลังจากทำเสร็จก็รู้ได้เลยว่ายุคนี้ เทคโนโลยีมันไปไกลขนาดพนักงานบริษัทตัวเล็กๆ อย่างเราก็ทำ MV คุณภาพโอเคได้แล้ว
  • ใครสนใจจ้างทีมงานเราได้ ติดต่อได้เลย ราคาไม่แพง (หาเงินแต่งงาน)
  • ต้องขอบคุณทุกคนที่มีส่วนเกี่ยวข้อง จนทำให้งานที่เสร็จไปได้ด้วยดี
  • ที่สำคัญ ขอขอบคุณเชอรี่ ที่ให้แรงบรรดาลใจ จนได้ทำวิดีโอน่ารักๆ ชุดนี้ออกมาได้
  • ไม่ได้ต้องการอะไรตอบรับ .. ขอแค่คนรับชอบก็ดีใจ ก็เพียงพอแล้ว <3

จบแบบนี้ก็ต้อง … เอ้า … ฮี๊ววววววว  (^ o ^)/

อุปกรณ์

  • Canon 550D
  • Nikon D90
  • โฟม, Print สีทำป้าย, เชือก, ซอสภูเขา, ยาคูลท์ 5 ขวด, Print ภาพใหญ่ 2 ใบ
  • ทำไตเติลด้วย Keynote
  • ตัดต่อด้วย iMovie

Link
[MV] อะไรก็ไม่รู้ (มอบให้ @CherryJaja โดย @Khajochi)
[MV] คำเชยๆ (มอบให้ @Pookiki โดย @Odacroniandevil)

เสร็จแล้วโว้ย เอ้าชน (ยาคูลท์) !!

ทีมงานทั้งหมด