รีวิว: Confession [JP 2010] – อีนี่โหดอย่างแร๊งส์

กรุณาอ่านบทภาพยนต์ 10 บรรทัดต่อไปนี้อย่างตั้งใจ

ในวันสุดท้ายก่อนปิดภาคเรียน ยูโกะ อาจารย์ประจำชั้นในโรงเรียนมัธยมต้นแห่งหนึ่ง กำลังยุ่งอยู่กับการแจกนมให้กับเด็กๆ ที่กำลังนั่งเม๊า แกล้งเพื่อน กดโทรศัพท์กันอยู่ในห้องเรียนอย่างสนุกสนาน จากนั้นเธอเดินมาที่หน้าชั้น พูดกับนักเรียนทุกคนว่า วันนี้จะเป็นวันสุดท้ายของเธอในฐานะครูประจำชั้น และอยากจะสอนบทเรียนสุดท้ายให้กับทุกคน

ยูโกะเล่าให้ฟังว่าเธอมีลูกสาวที่น่ารัก อายุ 4 ขวบคนหนึ่ง เมื่อไม่กี่วันก่อน ลูกสาวของเธอจมน้ำตายอยู่ที่สระว่ายน้ำของโรงเรียน ตำรวจสรุปว่าลูกสาวเธอลื่นตกสระน้ำไปเอง แต่ไม่นานเธอกลับสืบทราบว่ามันไม่ใช่อุบัติเหตุ ลูกสาวของเธอถูกฆาตกรรมโดยเด็กนักเรียนในห้องนี้สองคน เธอโกรธแค้น แต่จะไม่ไปแจ้งความกับตำรวจเพราะทั้งสองคนยังเป็นเยาวชนอยู่ จึงไม่โดนโทษหนัก ดังนั้นเธอจึงตัดสินใจล้างแค้นแทนลูกของเธอ โดยในขั้นแรกนี้ เธอเริ่มจากการผสมเลือดของคนที่ติดเชื้อเอดส์ลงในนมที่นักเรียนเพิ่งกินเมื่อครู่นี้เอง และหลังจากนี้เด็กทั้งสองจะต้องโดนการแก้แค้น ที่ทำให้ต้องทุกข์ทรมาณไปตลอดชีวิต

ครูยูโกะ

….

เชื่อว่าหลายคนที่ได้อ่านบทหนังเรื่องนี้ในขั้นต้นจะคิดเหมือนๆ กับผมว่า .. นี่มันหนังเชี่ยอะไรวะเนี่ย !! ><

Confession หรือคำสารภาพบาปของ Tetsuya Nakashima หนังสุดแรงที่สร้างจากนิยายขายดีคานาเอะ มินาโตะ ได้รับเลือกให้เป็นหนังตัวแทนประเทศญี่ปุ่นเข้าประกวดรางวัลออสการ์ปีที่ผ่านมา เข้าถึงรอบ 9 เรื่องสุดท้ายด้วยนะ อีกทั้งยังไปกวาดรางวัลจากเทศกาลหนังมาอีกนับไม่ถ้วน เนื่องจากหนังดังและเป็นที่พูดถึงกันมากจนต้องขอลองดูซักรอบนึง

[Spoil]

หนังเป็นแนว Psychological Thriller หรือแถวบ้านเรียกหนัง ติสต์+จิต
มีฉากแรงๆ ตามแบบฉบับหนังญี่ปุ่นอยู่ครบถ้วน ไม่ว่าจะเป็นฉากโยนเด็ก 4 ขวบจมน้ำตาย, อาจารย์ฆ่าเด็ก, เด็กฆ่ากันเอง, แม่ฆ่าลูก, ลูกฆ่าแม่
แต่เดี๋ยวก่อน มันไม่ใช่หนังคนบ้าไล่เอามีดแทงกันแน่นอน เพราะมันเหนือชั้นและดูดีมีชาติตระกูลกว่านั้นเยอะเลย
ทาคาโกะ มัตสึ (Takako Matsu) แสดงเป็นครูโรคจิตที่เอาอยู่มาก หน้านิ่ง ใจเหี้ยม
ไม่น่าเชื่อว่าหนังจิตๆ อย่างนี้จะขึ้นอันดับหนึ่ง Box Office ญี่ปุ่น 4 สัปดาห์ซ้อน แถมยังได้รางวัลหนังยอดเยี่ยมแห่งปีของญี่ปุ่นอีกด้วย คนดูและสมาคมภาพยนต์ของญี่ปุ่นนี่ใจกว้างดีแท้
ที่ไม่ชมไม่ได้คือเรื่องของภาพและการตัดต่อ ที่ต้องกราบจริงๆ ภาพมันสวยมาก
หนังเริ่มที่ความชั่วร้าย และก็จบที่ความชั่วร้าย ไม่ได้มีการกลับตัวกลับใจอะไรทั้งสิ้น ตัวละครเลวกันหมดหัวใจจริงๆ
หนังมี intro ที่ยาวที่สุดตั้งแต่เคยดูมา คือ 30 กว่านาที แต่เป็น 30 นาทีที่เล่าเรื่องได้สุดยอดมาก

เชื่อว่าหลายคนแถวนี้คงไม่ได้ดูและไม่อยากดูเรื่องนี้ แต่อยากรู้ต่อว่าหลังจากนั้นเป็นยังไง ก็จะเล่าให้ฟังคร่าวๆ ว่า (ใครดูหนังแล้ว หรือคิดว่ากำลังจะหามาดูข้ามไปได้เลย) …

ยูโกะจับได้ว่าคนที่ฆ่าลูกสาวเธอเป็นนักเรียนชาย 2 คน คือ A และ B แต่อย่างที่บอกว่าจะไปไล่ฆ่าเด็กก็คงไม่ดี จะแจ้งตำรวจก็ไม่สาสม เธอเลยผสมเลือดของคนติดเอดส์ใส่นมของเด็ก ถึงแม้จะรู้ว่าโอกาสติดเชื้อโคตรน้อย แต่ก็ยังไปบอกหน้าห้อง เพื่อขู่ให้เด็กกลัว (ซึ่งได้ผลโคตร)

A กลัวมาก จนเป็นบ้าอยู่ที่บ้าน ยูโกะวางแผนให้อาจารย์ประจำชั้นคนใหม่เข้าไปพูดย้ำๆ จน A บ้าหนักเข้า สุดท้ายแม่ของ A ทนไม่ไหว จะมาฆ่าลูกตัวเอง แต่พลาดโดนลูกฆ่าซะก่อน ตอนหลัง A โดนตำรวจจับไป

ส่วน B ใจแข็งมาโรงเรียนต่อได้ ยูโกะจึงวางแผนให้เพื่อนในห้องเกลียด และกลั่นแกล้ง B จนไม่มีใครคบ ตอนหลังยูโกะสืบทราบว่า B ถูกแม่ทิ้งมาแต่เด็กและมีปมอยากทำให้แม่กลับมามองตัวเองอีกครั้ง B เลยทำระเบิดเพื่อจะระเบิดตัวเองพร้อมเพื่อนๆ ในวันจบการศึกษา แต่ยูโกะรู้ทัน เลยแอบเอาระเบิดไปวางไว้ที่ห้องแม่ของ B … B กดระเบิดในวันจบการศึกษา แต่กลับกลายเป็นไประเบิดแม่ของตัวเองตาย

ยูโกะเห็นเด็กทั้งสองบ้าจนแทบตกนรก ก็ดีใจ หันมาพูดกับกล้องตอนสุดท้ายว่า

“นี่เป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้นเท่านั้น !!“

เยรดดดดดดดดดดดด