“เราจะต้องมีเงินเก็บ 1 ล้านบาท ก่อนอายุ 30 ให้ได้“
เป็นประโยคที่ผมเคยบอกตัวเองก่อนเรียนจบ เป็นเป้าหมายเล็กๆ แต่ถึงตอนนี้ก็ยังนึกถึงประโยคนี้อยู่
เนื่องจากเมื่อคืนนี้ได้หยิบหนังสือที่ซื้อมาดองไว้นานแต่ไม่ได้อ่านเสียที เป็นหนังสือ Best Seller ที่ชื่อ “การลาออกครั้งสุดท้าย” เนื้อหาข้างในก็เกี่ยวข้องกับการใช้ชีวิตโดยไม่ต้องไปทำงาน หนังสือดีครับ แนะนำให้ลองซื้อมาอ่านกัน
ระหว่างนั้นก็รู้สึกได้ว่า การแชร์ประสบการณ์ทำงาน โดยเฉพาะเรื่องเงินๆ ทองๆ แบบไม่ต้องปกปิดตัวเลขนี้มันน่าสนใจ และเป็นประโยชน์กับคนอ่านอย่างน่าประหลาด
เคยคิดจะเขียนประสบการณ์ทำงานของตัวเองในช่วงปีแรกๆ และคิดว่าตอนนี้ถ้าจะเขียนก็คงไม่น่าเป็นอะไร ด้วยระยะเวลาที่ผ่านมา 10 ปี ก็ไม่สามารถจะนำไปอ้างอิงอะไรได้ในตอนนี้
แนะนำบล็อกภาคต่อ : แชร์ประสบการณ์เก็บเงินได้ครบ 1 ล้านบาทเมื่อตอนอายุ 31 ปี
โปรแกรมเมอร์เงินเดือน 12,000 บาท
ผมโชคดีที่ได้งานตั้งแต่ยังเรียนไม่จบ เมื่อก่อนจะสอบโปรเจ็คทางบริษัทโทรมาบอกว่าผมได้งานตำแหน่ง Application Consultant โดยได้เงินเดือนเริ่มต้นที่ 12,000 บาท
เงินเดือนสำหรับเด็กจบใหม่เมื่อ 10 ปีก่อน ได้เท่านี้ก็ถือว่ากลางๆ แต่ที่ทำให้รู้สึกอึดอัดคือเพื่อนที่จบมาพร้อมกัน ทำงานที่เดียวกันแต่ทำตำแหน่งเซลล์ ได้เงินเดือน 15,000 บาท และยังมีค่าคอมฯ อีกตะหาก
- ข้อดีของงานแรกที่ทำ ถึงแม้เงินเดือนจะไม่มากคือได้สอบ Certify ฟรี และบริษัทบังคับสอบ ผมสอบได้ Certify 4 ใบภายใน 1 ปี
- ทำงานในสายเขียนโปรแกรม แต่ต้องทำ Database, Document, Requirement รวมถึงต้องไปพรีเซนต์งานด้วย คือทำแมร่งทุกอย่าง
- ระหว่างที่ทำงาน เพื่อนที่เข้ามาพร้อมกัน เราบอกเงินเดือนกันหมด ซึ่งเป็นเรื่องที่บริษัทห้าม แต่เราก็บอก
- ทำเขียนโปรแกรมก็จริง แต่ต้องใส่เสื้อเชิ้ตผูกไทด์ไปทำงานทุกวันนะ
- ค่าใช้จ่ายประจำคือ ค่าหอพักเดือนละ 3,000 บาท, เดินทางวันละ 150 บาท, ไม่มีภาระผ่อนเงินกู้ใดๆ
- เงินเดือนเดือนแรกให้ป๊าม๊าเลย แล้วใช้เงินเก็บที่มีตอนจะเรียนจบ กินแกลบเดือนแรกไปก่อน
- รู้สึกตลอดเวลาว่าอยากได้เงินเดือนสูงๆ
- ตั้งใจทำงานมาก แต่ก็ทำผิดพลาดบ่อย
- ไปเที่ยวบ้างนิดๆ หน่อยๆ
- หลายครั้งที่ 5 วันก่อนเงินเดือนออก มีเงินในกระเป๋า 1,000 บาท ต้องบริหารให้ดี เพราะไม่ชอบยืมเงินเพื่อน
- โบนัสเข้าครั้งแรก ลุ้นแทบตาย ได้มานิดเดียว แต่ก็ดีใจมีเงินใช้
- ความหวังคือการขึ้นเงินเดือนปีแรก ถ้าเราใช้เงินเท่านี้ เงินเดือนที่เพิ่มมาเราจะเก็บให้หมด ซักพักมันจะต้องงอกเงย
 |
| โต๊ะทำงาน Outsource ที่ติดกันจนต้องหาอะไรมาประดับบนจอคอมฯ แทน |
- สุดท้ายผมเลยเข้าไปปรึกษากับรุ่นพี่ที่จบไปก่อน และก็ได้รู้ความจริงบางอย่างที่ว่า “งานเขียนโปรแกรมเป็นงานที่หาง่าย ใครๆ ก็รับ แต่เงินเดือนก็ไม่สูง”
- งานที่เงินดีในยุคนั้น คืองาน Outsource ซึ่งกำลังเริ่มบูม
- อธิบายคือเป็นงานสัญญาจ้าง 6-7 เดือน มานั่งทำโปรแกรมซักตัวนึง จบแล้วจบกัน ไม่จ้างต่อ ไม่มีสวัสดิการ ไม่มีการดูแลอะไร
- “แต่เงินแมร่งโคตรดีเลยว่ะ” รุ่นพี่ย้ำ
- ผมเริ่มหางานลักษณะที่เป็น Contract, Outsource และก็ลองส่งใบสมัครไป โดยเขียนเงินเดือนที่ต้องการคือ 20,000 บาท !!
- ด้วยความที่ตัวเองมี Certify ติดตัวมาพอสมควร เลยมีบริษัทเรียกสัมภาษณ์ 3-4 ราย
- “เงินเดือนเอาเท่านี้ใช่ไหมคะ … เริ่มงานได้วันไหนคะ” เฮ้ย มันง่ายขนาดนั้นเลย !?
- ผมลาออกจากบริษัทแรก ไปสู่การเป็นพนักงาน Outsource เต็มตัว
- ซึ่งเงินเดือนดีมาก ผมทำโปรเจ็ค 4-5 เดือนกับที่นึง ก็ย้ายไปอีกบริษัทนึง เป็นอย่างนี้อยู่ปีกว่าๆ
- และทุกครั้งที่ย้ายงาน เงินเดือนก็ขึ้นด้วยนะ โหแม่งคุ้มกว่าขึ้นเงินเดือนปีละ 10% เยอะเลย
- 22.00 น. คือเวลากลับถึงบ้านตามปกติ
- 1.5 เมตรคือขนาดโต๊ะที่นั่งทำงาน โดยถ้าบิดขี้เกียจ ยกแขนไปเต็มสองข้าง จะไปโดนหัวของเจ้านายที่นั่งติดๆ กัน
- ทุกเดือนจะต้องมีช่วงที่ทำงานตลอด 7 วัน
- เคยมีวันนึงผมเข้างานตอน 9.00 น. และออกจากบริษัทตอน 15.00 น. … ของอีกวันนึง (ใช่ครับ ทำงาน 30 ชั่วโมง)
- ชีวิตมันก็ไม่ได้เยี่ยงทาสขนาดนั้น มีเหนื่อย แต่ก็มีพักบ้างแหล่ะ
- แต่ปัญหาคือ ไม่มีเพื่อนเลย คนที่คุยกันเมื่อ 4 เดือนก่อน มาตอนนี้ก็ไปทำโปรเจ็คอื่นแล้ว
- โบนัสไม่มี เพราะเงินเดือนสูงอยู่แล้ว
- เคยป่วยครั้งนึง อยากไปหาหมอรพ. แต่บริษัทไม่มีสวัสดิการ ก็ต้องไปฝั่งประกันสังคม ซึ่งรอคิวนานมาก จนป่วยหนักขึ้นไปอีก
- ไม่ค่อยมีเวลาคิดเรื่องอนาคต เพราะทำแต่งานจริงๆ
- เบื่อ (มาก)
ไม่รู้ว่าเรื่องราวนี้จะให้อะไรกับท่านที่กำลังอ่านอยู่หรือเปล่า แต่ที่อยากบอกคือ ผมเคยเงินเดือน 12,000 บาทแต่ก็เก็บเงินจนครบล้านได้ครับ ผมเคยทำงานแบบเอาเป็นเอาตายแล้วเงินเดือนขึ้นนิดเดียวแต่ก็พยายามทำเต็มที่ต่อไป ผมเคยย้ายงานไปเรื่อยๆ กว่าจะหาที่ลงตัวเจอแล้วก็อยู่ได้ยาวนานหลังจากนั้น
ท้อได้ครับ เหนื่อยได้ แต่พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว เริ่มใหม่ได้เช่นกัน 🙂
 |
| รูปตอนที่เข้ามาอยู่ Reuters ปีแรกๆ |
