Khajochi's Blog

life

life

Review Year 2010

Review Year 2010

2010, 2011, best of the year, blog, family, life, review, study, work

ขอสรุปเรื่องของตัวเองตามธรรมเนียมที่ทำมาทุกปี ( 2008, 2009 ) ปีนี้โดยรวมชีวิตก็มีสีสันมากขึ้น จากที่เดิมก็มีอะไรมากอยู่แล้ว เขียนบล็อค อัพเฟสบุ๊ค ดูหนัง เขียนบทความไอทีดีๆ บ่นทวีตมากขึ้น มีเรื่องดีๆ เข้ามาเยอะมาก สิ่งที่แย่ลงก็มีอย่างเรื่องสุขภาพที่เข้าออกหาหมอบ่อยมาก ป่วยบ่อย การเรียนและการงานเครียดมากขึ้น สิวเยอะ ขี้หลงขี้ลืม และรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าแก่ขึ้นจริงๆ ทั้งหลายทั้งปวงก็ขอบคุณปี 2010 ที่ผ่านมาที่ให้ประสบการณ์ดีๆ กับชีวิตมากมาย หวังว่าปี 2011 คงเป็นปีที่ดีไม่แพ้ปีก่อนๆ เช่นกัน :: January :: ไปร่วมเคาท์ดาวน์ปีใหม่ที่ขอนแก่นกับพ่อแม่พี่น้อง ตะลึงในจำนวนคนที่เยอะมากจนไม่น่าเชื่อว่าเยอะกว่าหน้า CTW กิจกรรมมหาลัยยังคงต่อเนื่อง จัดงานปีใหม่ ไหว้ครู งานปุตบอลประเพณีจุฬา-ธรรมศาสตร์ ลุงจ๊อปส์จัดเต็มตั้งแต่ต้นปีด้วยการเปิดตัว iPad .. เสร็จแอปเปิลอีกแล้วสิครับงานนี้ เริ่มใช้่ Google Wave หลังจากนั้นก็ใช้เยอะมาก จนสุดท้ายได้เซ็งที่มันประกาศเลิกทำ :: February:: เริ่มใช้ Twitter จริงจัง หลังจากที่บ่นใน Facebook มานาน ดูเดี่ยว 8 […]

khajochi

January 4, 2011
ป่าป๊าผมเก่งที่สุดในโลกเล๊ยยย

ป่าป๊าผมเก่งที่สุดในโลกเล๊ยยย

2010, blog, cartoon, family, father day, khatoon, life, papa, retro

วันพ่อปีนี้ผมไม่มีโอกาสได้กลับไปที่บ้าน แต่ก็มีหลายสิ่งหลายอย่างที่อยากจะเขียนถึง “พ่อ” หรือที่ผมเรียกว่า “ป่าป๊า“ นั่งคิดอยู่นานว่าจะเขียนอะไรดี แต่ก็นึกไม่ออกเสียที (เขิล)เลยขอเปลี่ยนเป็นการวาดการ์ตูนลงบน iPad แทนแล้วกัน บางทีรูปภาพ อาจจะสื่ออะไรได้มากกว่าตัวอักษรก็เป็นได้ ปกติผมวาดรูปไม่เก่ง แต่ก็ชอบวาดผสมกับการวาดบน iPad ต้องใช้นิ้ว และความพยายามมากกว่าปกติ ภาพการ์ตูนที่กำลังจะเห็นต่อไปนี้ อาจจะไม่ได้สวยงามอะไร อาจจะดูเหมือนเด็กน้อยวาดแต่ก็วาดด้วยความตั้งใจ (มากๆ) นะครับ ^^ ขอเชิญรับชม .. การ์ตูนเรื่อง “ป่าป๊าของผม“ …. นี่คือผม  เด็กน้อยที่เกิดเป็นลูกคนที่ 4   ในครอบครัวที่แสนอบอุ่น ในเมืองเล็กๆ ต่างจังหวัด ผมเป็นคนที่ตัวเล็กมาก บวกกับความที่เป็นลูกคนเล็ก พี่ๆ เลยตั้งฉายาให้ว่า “เสี่ยเตี้ย” และชอบมาแกล้งน้องคนเล็กคนนี้อยู่เสมอ แต่ผมก็ชอบนะ นี่คือพ่อของผม ผมเรียกพ่อว่า “ป่าป๊า” เราเคยไปเที่ยวสวนสยามกันทั้งครอบครัว เราต่อคิวขึ้นล่องแก่งกว่าชั่วโมง แต่สุดท้ายพอถึงเวลา ผมกลับไม่ได้ขึ้นคนเดียว เพราะส่วนสูงไม่ถึง (เตี้ย) ผมร้องไห้โฮ ป่าป๊าไม่พูดอะไร อุ้มผมไปขี่คอ แค่นั้น […]

khajochi

December 5, 2010
ดินเนอร์ที่ The Roof – Siam @Siam : ความโรแมนติคบนชั้น 25

ดินเนอร์ที่ The Roof – Siam @Siam : ความโรแมนติคบนชั้น 25

2010, birthday, blog, dinner, life, love, romantic

ในหนึ่งปี จะมีอยู่หนึ่งวันที่ผมจะพยายามหาร้านอาหารดีๆ ซักหนึ่งร้าน นั่นก็คือวันเกิดของเชอรี่ ร้านอาหารดีๆ ที่ว่าก็คงไม่ต้องเน้นความอร่อย แต่เน้นบรรยากาศมากกว่าอย่างอื่น (ปีนึงมีครั้งเดียว ก็ขอหน่อยนะ) สำหรับของขวัญวันเกิด ปีที่แล้วให้ iPod Nano รุ่นพิเศษ .. แต่ปีนี้ไม่มีของขวัญ เนื่องจากตั้งใจว่าจะให้แหวนเป็นของขวัญวันเกิดอยู่ด้วยแล้ว และโดนคำสั่งห้ามใช้เงินเปลือง เนื่องจากต้องเก็บตังค์จัดงานแต่ง >< จริงๆ มีร้านที่ชอบอยู่ในสต๊อกหลายร้านอยู่แล้ว ปีนี้เลือกร้าน The Roof ชั้น 25 (ดาดฟ้า) โรงแรม Siam @Siam เพราะไปมาสะดวก บรรยากาศดี และน่าจะเป็นส่วนตัวพอสมควร นัดกันไว้เวลา 19.00 แต่แอบไปที่ร้านก่อน เพราะซื้อเค้กมาเซอร์ไพรส์ ไปถึงก็ฝากเค้กไว้กับพนักงานก่อน ซึ่งก็ดูจะรู้งานเป็นอย่างดี ถามว่าจะให้ยกเค้กมากี่โมง ตอนไหน ยังไง นอกเรื่องมานาน ไปรีวิวร้านกันเลยดีกว่า โรงแรม Siam @Siam อยู่แถวสยาม (ก็แน่ล่ะ) ฝั่งตรงข้ามกับสนามศุภชลาศัยเป๊ะๆ ลง BTS สนามกีฬาแห่งชาติ เดินลงมาฝั่งตรงข้ามสนามกีฬา […]

khajochi

November 12, 2010
[FAQ] 20 คำถามกับคลิปขอแต่งงาน

[FAQ] 20 คำถามกับคลิปขอแต่งงาน

2010, 2011, blog, faq, life, love, mc wedding, paris, wedding

เนื่องจากช่วงนี้ยุ่งๆ และพอดีมีคนถามเกี่ยวกับ เรื่องที่คุณก็รู้ว่าเรื่องอะไร เข้ามาเยอะ จะไม่ตอบก็เกรงใจ แต่ตอบบ่อยก็เริ่มอยากทำระบบ replay ประโยคเดิม เลยขอทำเป็น FAQ ไว้ เผื่อเวลามีคำถามซ้ำๆ จะได้บอกรบกวนให้มาอ่านในบล็อคแทนครับ 🙂 1. วางแผนขอแต่งงานตั้งแต่อยู่เมืองไทยเลยรึเปล่า ? ตอนอยู่เมืองไทยตั้งใจเพียงว่าช่วงที่ไปเที่ยวจะไปนั่งคิดและคุยกันเรื่องแต่งงาน แต่พอได้ไปเที่ยวด้วยกันแล้ว คิดโน่นคิดนี่แล้ว ก็ได้คำตอบกับตัวเองว่า .. ไม่เห็นต้องรออะไรเลย ขอที่นี่เลยนี่แหล่ะ ก็เลยเป็นสาเหตุที่ต้องไปหาซื้อแหวนที่อัมสเตอร์ดัมแทนที่จะซื้อมาจากเมืองไทย ก็วุ่นวายอยู่พักนึง 2. ฝ่ายหญิงรู้มาก่อนรึเปล่า หรือมีบอกใบ้อะไรรึเปล่า ? ไม่รู้แน่นอน เก็บมิด ถ้าดูในวิดีโอจะเห็นว่าช่วงแรกหน้าเหวอๆ (55) 3. มีใครที่รู้ก่อนบ้าง ? พี่ๆ ทุกคนที่ไปเที่ยวด้วยกันรู้หมด ยกเว้นเชอรี่ 4. ใช้ตากล้องกี่คน ? เนื่องจากเป็นการตัดสินใจแบบไม่ได้วางแผนล่วงหน้า ก็เลยต้องใช้ท่านพี่ๆ ทุกคนที่ไปเที่ยวด้วยกันเป็นตากล้องจำเป็น – กล้องวิดีโอ (iPhone 4) 1 คน – กล้องถ่ายภาพนิ่ง 3 […]

khajochi

October 26, 2010
เพื่อนที่ชื่อว่าความเหงา

เพื่อนที่ชื่อว่าความเหงา

2009, 2010, blog, europe, life, retro

ถ่ายเมื่อปีที่แล้ว ในคืนเหงาๆ ช่วงนี้เมื่อปีที่แล้ว ผมลองเล่นสนุกกับตัวเองโดยการลองเที่ยวคนเดียวไปในหลายๆ ประเทศ (บล็อคเก่า – Backpack Europe – Day #0 ) เวลาเล่าเรื่องนี้ให้ใครฟังก็มักจะเล่าด้วยความสนุก ออกแนวผจญภัย น่าตื่นเต้น .. แต่ในความเป็นจริงแล้วมันก็มีอีกมุมที่ไม่ได้บอกใครเหมือนกัน อาจจะเรียกว่ามุมเหงามั้ง ปกติจะเป็นคนชอบไปไหนมาไหนคนเดียวจนชิน ดูหนังคนเดียวเป็นเรื่องปกติ ไม่เคยเหงาเพราะคุยกับตัวเองเก่งมาก แต่คืนนั้นที่ฝรั่งเศส ผมก็เพิ่งได้รู้ว่าความหมายของคำว่าเหงานี่มันมีความหมายมากเลยนะ อาจจะเพราะกองเหล็กที่อยู่ตรงหน้า แสงไฟวาววับ ผู้คนรอบข้าง และอากาศหนาวเหน็บ มันทำให้รู้สึกว่า มันช่างโรแมนติคจริงๆ เลยนะ .. ผมนั่งกอดเข่ามองหอไอเฟลอยู่ซักพักหนึ่ง จนแถวนั้นไม่มีใครผ่านไปมาแล้ว “สวยจังเลยนะ .. ว่าไม๊“ผมบอกกับตัวเอง เพราะไม่รู้ว่าจะหันไปบอกให้ใครฟังคงไม่มีฝรั่งคนไหนฟังประโยคนี้ออก จะโทรไปไหนก็ไม่ได้ เพราะไม่มีเงินค่าโทร หันซ้าย .. ว่างเปล่าหันขวา .. ว่างเปล่า “ช่างมันเถอะ ก็อยากมาคนเดียวนิ” ผมคิดในใจ ครึ่งชั่วโมงผ่านไป คืนนี้ไม่มีโปรแกรมไปไหน ไม่มีไกด์ทัวร์บอกให้ทำอะไร มีแต่ใจอยากบอกว่าโอกาสจะได้มานั่งเล่นในที่แบบนี้คงไม่ได้มีบ่อยๆ (อาจจะครั้งเดียวในชีวิต) ลมที่นี่หนาวจัง แสงตรงหน้าทำไมมันสว่างจังนะ […]

khajochi

October 6, 2010
Cover-yoty

Cover-yoty

2010, life, omg, rate

เหตุเกิดขึ้นเมื่อเที่ยงวันนี้ หลังจากที่เราโซ้ยข้าวเที่ยงจนอิ่มหนำที่ cu square และกำลังพาตัวเองขึ้นไปเรียนต่อตอนบ่าย ระหว่างทางเราก็เดินผ่านหลังเวที ซึ่งวันนี้มีการประกวดเต้น Cover เพลงเกาหลีกันอยู่ สภาพหลังเวที คือไม่มีอะไรบังเลย เป็นเพียงที่โล่งธรรมดา ก็เหมือนกับเวทีของงานประกวดที่ไม่ได้ใหญ่มากนัก ระหว่างที่เดินผ่านหลังเวที พวกเราก็ต้องพบกับภาพอันน่าตกตะลึง เมื่อเด็กสาว 8 คนที่เต้นกันอยู่บนเวที ต่างกรูกันเข้ามาหลังเวทีในช่วงเปลี่ยนเพลง ทั้ง 8 ใส่เสื้อสายเดี่ยวสีดำ มีเสื้อคลุมบางๆ กระโปรงสั้น .. หลังจากที่พวกเธอวิ่งมาถึงหลังเวทีแล้ว .. ทันใดนั้นเด็กสาวทั้ง 8 ก็ถอดเสื้อผ้าออก !! ใช่แล้ว พวกเธอกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่ เริ่มจากถอดเสื้อ กระโปรง ออกจนเหลือแค่เสื้อเกาะอกตัวบาง กางเกงซับใน และมี 2 คนที่ไม่ได้ใส่เกาะอกมาเลยเหลือแค่ชุดชั้นใน (เฮือก !!) ด้วยความตกตะลึง เพราะมันเกิดขึ้นเร็วมาก และอยู่ต่อหน้าเต็มๆ พวกเราจึง .. ยืนหยุดดู (ฮะๆ) คงไม่ใช่เรื่องแปลก เพราะทุกคนที่เดินผ่านไปมา ต่างก็หยุดยืนตะลึงไปด้วยกันกับประสบการณ์เด็กสาวเกาหลีเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ดูกลางวันแสกๆ เช่นนี้ แต่เด็กสาวทั้ง 8 […]

khajochi

September 18, 2010
สอบ Compre BSD Chula

สอบ Compre BSD Chula

2010, blog, bsd, bsd chula, life, study

“บนทางเดิน แห่งความฝันนี้ อาจไม่มีพรมแดงปูทาง อุปสรรคขวากหนามมากมายเหลือเกิน ..” สำหรับคนที่เรียนปริญญาโทไม่ว่าสาขาไหนก็ตาม จะมีการสอบหนึ่งที่เรียกกันว่า การสอบ Comprehensive หรือที่เรียกสั้นๆ ว่าสอบ Compre (คอมพรีฯ) สอบ compre คือการสอบวัดผลรอบสุดท้ายก่อนที่จะเรียนจบไป โดยจะรวมเอาวิชาสำคัญๆ ที่เรียนมา มาออกข้อสอบแบบรวมมิตร ทำรวดเดียวจบ ในกรณีของ Bsd chula คือ 6 วิชารวดภายในเวลา 3 ชั่วโมง ซึ่งประกอบไปด้วย Object Oriented Advance database Business software requirement Business software design Project management Software Quality Assurance วิธีวัดผลคือจะมีการจับคู่วิชา เช่น OO กับ Database สองวิชารวมกันต้องได้คะแนนไม่ต่ำกว่า 50% ไม่มีให้เกรด มีแค่ผ่านกับไม่ผ่าน .. ซึ่งถือว่าเป็นความกดดันมาก […]

khajochi

September 6, 2010
I have idea no(w)

I have idea no(w)

2010, blog, life, study, work

ตอนนี้ผมรู้สึกว่าตัวเองมีสองอย่างที่ขัดแย้งกันอย่างสิ้นเชิงในตัว อย่างแรกคือผมรู้สึกว่าตัวเองรักและชอบในการใช้ความคิดสร้างสรรค์ ชอบงานครีเอทีฟ ชอบอยู่ดีๆ ก็นึกอะไรสนุกๆ แปลกๆ ออกมาได้เป็นฉากๆ โดยมีความฮาและความสนุกเป็นที่ตั้ง ตัวอย่างเช่น มุขหลอกชาวบ้านในวัน April’s Fool, ลุกขึ้นมาเต้นอะไรก็ไม่รู้ในงานบายเนียร์, จับตุ๊กตาแมวกวักที่โต๊ะทำงานมาเป็นแมวกวักบั๊ก ฯลฯ โดยทั้งหมดเป็นการใช้ความฮาเป็นที่ตั้ง ขอเรียกว่า HaaApproch แต่ในอีกมุมนึง โดยสัมมาอาชีพที่ทำอยู่ ผมเป็นโปรแกรมเมอร์ ที่ต้องใช้สมองด้าน Logic นั่งคิดหาความถูกต้อง คำนวณประมวลผล ทำให้ได้ตามเป้าหมายโดยใช้ทุกอย่างให้คุ้มค่าที่สุด ถ้า แล้ว นั่น หรือ ต้อง .. ซึ่งทั้งหมดนี้ใช้ความคิดสร้างสรรค์เพียง 10% ของสิ่งที่ทำทั้งหมด ไม่ได้จะบอกว่าไม่ชอบ เพราะผมชอบและรักงานที่ทำอยู่เป็นอันมาก ไม่งั้นคงไม่เขียนโปรแกรมมาตั้งแต่อายุ 13 หรอก เมื่อกี้นี้ได้อ่าน A Day (ที่หลายคนให้นิยามว่า นิตยสารเด็กแนว เด็กติสต์) อ่านไปถึงบทสัมภาษณ์พี่ต่อ-ธนญชัย ศรศรีวิชัย ผู้กำกับโฆษณามือหนึ่งของโลก .. ที่เรียกแบบนี้ไม่ใช่เพราะโม้แต่พี่แกได้รางวัลนี้จริงๆ แล้วก็ได้มา 5 ปีติดต่อกันแล้วด้วย จากเทศกาลเมืองคานส์ […]

khajochi

August 28, 2010
1 … 8 9 10 … 14