เรียนโทที่ BSD Chula

เพิ่งเห็นว่าบล็อคของตัวเองขึ้นอันดับต้นๆ เวลา Search ด้วยคำว่า “BSD Chula” ไหนๆ ก็เรียนมาถึงเทอมสุดท้ายแล้ว และคิดว่าน้องๆ ในรุ่นต่อไปถ้าจะมาเรียนในบ้านหลังนี้เหมือนๆ กัน ก็น่าจะหาข้อมูลก่อน เลยขอแนะนำและแนะแนวหลักสูตรที่ร่ำเรียนมากว่าสองปีหน่อยนะครับ (ไม่มีเชียร์เกินเหตุแน่นอน) :: หลักสูตร :: ชื่อหลักสูตรเต็มๆ คือ Business Software Development  เรียกย่อๆ ว่า BSD Chula จนถึงตอนนี้เพิ่งมีมาได้ 8 รุ่นในเวลาราชการและ 4 รุ่นภาคนอกเวลาราชการ (เรียกว่ารุ่น EX) ภาคในเวลาจะมีคนเรียนประมาณ 10-15 คน น้อยกว่าภาคนอกเวลาที่มีประมาณ 30 คน ค่าเทอมไม่น่าเกิน 190,000 ตลอดหลักสูตร ถือว่าถูกมากเมื่อเทียบกับหลักสูตรอื่นๆ ในจุฬา (MIS ~260k , MBA Young ~300k, MBA Exc ~500k) มีดูงานต่างจังหวัดปีละครั้ง จัดควบไปกับกิจกรรมรับน้อง […]

khajochi

July 26, 2010

My Google Product

ลองเข้าไปดูหน้า Manage Account ของบัญชีกูเกิลของตัวเอง แล้วเจอภาพที่น่าตกใจ .. อืม สงสัยต้องปันใจไปใช้เจ้าอื่นบ้างซะแล้วสิ น่ากลัวจริงๆ -_-“

khajochi

July 25, 2010

บ๊ายบายเจ้าเต่า – Good Bye my Celica

เมื่อ 13 ปีก่อน ที่บ้านกำลังตื่นเต้นกับรถคันใหม่ ซึ่งเป็นรถสปอร์ตที่เท่ห์สุดยอดในยุคนั้น คือ Toyota Celica สีน้ำเงิน 5th Gen .. จริงๆ แล้วที่บ้านก็ไม่ได้ตั้งใจจะซื้อรถไปอวดใคร เพียงแต่เพื่อนของท่านแม่ที่ติดหนี้อยู่ ไม่สามารถมาใช้หนี้ได้ เลยขอเอารถมา โปะหนี้ แทน (ซะงั้น) ถึงจะมาอย่างมิได้ตั้งใจ แต่ก็เป็นที่ตื่นเต้นกันพอสมควร ที่ภายนอกดูโฉบเฉี่ยว รถเตี้ยมากจนต้องนอนขับ และไฟหน้าที่เป็นแบบพับเก็บได้ .. จำได้ว่าวันแรกที่มา ก็นั่งเล่นไฟฟ้นาวื๊บวื๊บ เปิด .. วื๊บวื๊บ ปิด .. เปิด .. ปิด .. กันอยู่นั่นแหล่ะ 55 โชคดีที่ตอนนั้นอยู่ประมาณ ม. 5 ซึ่งพี่ๆ ก็ไปเรียนกทม. กันหมดแล้ว เลยได้มีโอกาสขับบ่อยครั้ง จำได้ว่ามีครั้งนึง เป็นอารมณ์ติสต์มาก และเซ็งกับเรื่องอะไรซักอย่าง ก็เลยลงจากบ้าน เสียบกุญแจแล้วขับออกไปคนเดียวตอนตี 1 … เปิดกระจก แล้วเหยียบให้มิดเกือบ […]

khajochi

June 17, 2010

100 Things about MySelf [HBD 2010]

ครบรอบวันเกิดปีนี้ ไม่มีอะไรพิเศษ ก็เหมือนวันธรรมดาๆ วันนึง ช่วงนี้อยากเขียนเรื่องตัวเอง (ก็บล็อคชั้นนิ) ก็เลยลองมานั่งนึกเรื่องเกี่ยวกับตัวเอง 100 อย่าง ตามหัวข้อข้างล่าง ไว้กลับมาอ่านขำๆ ว่าครั้งนึงตอนอายุเท่านี้ แกเป็นคนแบบนี้อยู่นะ :: เรื่องทั่วไป – General :: 1. เป็นลูกคนเล็ก แต่ก็ไม่ได้เอาแต่ใจตัวเองนะ 2. ชอบสีเขียว สมัยเด็กไม่กินโค้กเลย กินแต่น้ำเขียว 3. เจ็บปาก เจ็บคอ คือโรคประจำตัว 4. ชอบนอนดึก แล้วก็ตื่นสายสุดๆ 5. ชอบคำว่า Geek แม้บางทีมันจะดูเป็นแง่ลบ 6. เขินเวลาใครชื่นชม 7. แต่จะขี้โม้ขึ้นมาทันทีถ้าใครบอกหล่อ 8. ขี้ลืม 9. ชอบใส่ชุดซ้ำๆ กินอาหารซ้ำๆ 10. ปีนึงซื้อเสื้อผ้าไม่กี่ตัว 11. จมูกโต(มาก) จนมีคนชอบบอกว่าฝาแฝดพี่โน๊ต 12. ติดเน็ต ติดคอมฯ 13. ไม่ชอบเซ็ตทรงผม […]

khajochi

June 8, 2010

กาลครั้งหนึ่ง .. Once Upon a Time

เวลาผ่านไปซักพักแล้ว .. แต่ขอบันทึกเอาไว้หน่อยว่า ช่วงนึงในชีวิตเราเคย … มีมอเตอร์ไซด์วิ่งเย้วๆ รอบเมืองอยู่หลายเดือน กลับบ้านพร้อมเพรียงกันทุกบริษัท ได้เห็นพระอาทิตย์ทุกวัน เดินผ่านรถคุณตำรวจก่อนไปทำงาน ถูกห้ามเดินไปตรงนั้นตรงนี้ ทำงานอยู่ จู่ๆ ก็ต้องกลับบ้านซะงั้น ต่อแถวซื้อกับข้าวกับพี่ๆ ตำรวจและทหาร ยืนรอรถเมล์กะพี่ๆ ทหาร มีป้อมบางระจันทร์กลางเมืองให้ดูเล่น ข้ามรั้วลวดหนามอย่างสนุกสนาน รถติดถล่มถลายตอนเลิกงาน แต่หลังจากนั้นโล่งโจ้ง ตอนเที่ยงต้องเดินผ่านม๊อบย่อยอีกกลุ่ม (เสียวระเบิดลงมาก) นึกถึง Avatar ได้เห็นโล่กันจราจรสุดเท่ห์ทุกวัน เดินผ่านที่นอนของพี่ๆ ทหาร ซุ้มขายของที่มีแต่สีแด๊งแดง ดูทีวีช่องไหนก็เครียด จนต้องมาดูหลินปิงสร้างสมาธิ (ด้วยการนอน) ต้องตะโกนดังๆ กว่า “กูเบื่อโว้ยยยย”

khajochi

June 2, 2010

19 พฤษภาคม 2553

วันที่ 19 พฤษภาคม 2553 4 ทุ่ม 55 นาที วันนี้เป็นวันที่ผมไม่เคยคิดว่าจะเกิดสิ่งเหล่านี้ขึ้นในบ้าน บ้านที่ผมเกิดและเติบโตมาตั้งแต่เกิด บ้านหลังที่ผมพูดกับชาวต่างชาติที่เจอทุกคนได้อย่างภูมิใจว่า ประเทศไทยเป็นประเทศที่ดีที่สุดในโลก ณ เวลาที่กำลังวางมือลงบนคีย์บอร์ดนี้ บ้านของผมกำลังไหม้ ทุกที่ๆ เป็นความทรงจำดีๆ ของผมกำลังจะหายไปทีละนิด ทีละนิด .. มันเป็นความอึดอัดที่ผมได้แต่นั่งอยู่ในบ้าน ทำอะไรที่เป็นประโยชน์ให้บ้านหลังนี้ไม่ได้เลยแม้แต่อย่างเดียว ถึงตอนนี้ผมเริ่มเข้าใจความรู้สึกคนอเมริกันบ้างแล้ว ในวันที่เค้าต้องเสียเพื่อนร่วมชาติและสัญลักษณ์หลายๆ อย่างของประเทศ ..​ แตกต่างกันที่สิ่งที่เกิดในบ้านของผมตอนนี้ เกิดจากคนในบ้านเดียวกันเป็นผู้ทำ ที่บ้านของผมมีมุมมุมนึงที่ผมมักจะชอบไปนั่งเล่น เดินเล่น ในยามที่อยากจะหาที่พักผ่อนใจ หาความสุขใส่ตัวเอง เป็นที่แรกที่จะมาเดินเวลาติสต์แตก หรือยากอยู่คนเดียว เป็นมุมที่เป็นทั้งที่เก็บความทรงจำดี ไม่ดี เศร้า เสียใจ ดีใจ สมหวัง ผิดหวัง .. มุมนั้นมีชื่อสั้นๆ ว่า “สยาม” และวันนี้มุมมุมนั้นของผม กำลังจะหายไปทีละนิด .. ทีละนิด .. จริงอยู่ที่สิ่งเหล่านี้มันเป็นเพียงแค่วัตถุ ที่มีวันสร้างได้ก็ย่อมมีวันสลายไปได้ ..​ แต่สำหรับผมแล้ว วัตถุเหล่านี้มันเต็มไปด้วยความทรงจำ […]

khajochi

May 19, 2010

RIP … My Macbook :'(

เป็นที่รู้กันว่าทางเดินระหว่างตึกอับดุล ไปทางโรงแรมดุสิตนั้นเปลี่ยวมาก และก็มีคดีกระชากกระเป๋ากันบ่อยๆ ไม่น่าเชื่อว่าสุดท้ายผมจะมาโดนกับตัวเอง … วันก่อนครับ ระหว่างที่ผมกำลังเดินจากที่ทำงานไปรถไฟฟ้า วันนั้นไฟค่อนข้างมืด เพราะเวลาก็สามทุ่มกว่าแล้ว ช่วงที่ผ่านตึกร้าง ผมสังเกตุว่ามีใครซักคนนึงกำลังเดินตามมา ด้วยฝีเท้าที่เร่งกว่าปกติ แล้วก็เข้ามาไกล้ขึ้นเรื่อยๆๆๆ ผมพยายามจะยกมือถือขึ้นมากะว่าจะโทรหาใครซักคน แต่ไม่ทันเสียแล้ว มีชายหนุ่มท่าทางเหมือนเด็กวัยรุ่นใส่เสื้อยืดกางเกงยีน วิ่งมาฉกกระเป๋าสะพายข้างผมไป โชคดีที่ผมดึงสายไว้ได้ทัน ชายคนนั้นพยายามดึงกระเป๋าออกไป แต่ผมเองก็คว้ากระเป๋าไว้ไม่ยอมปล่อย .. เราฉุดกระชากกันอยู่ซักพัก จนสุดท้ายชายคนนั้นก็ยอมวางกระเป๋าลง ผมโล่งใจคิดว่าคงรอดแล้ว แต่ไม่ ปรากฏว่าเค้าคว้ามีดขึ้นมาขู่ หน้าตาจริงจังจนน่ากลัว ผมไม่รู้จะทำยังไงดี เพราะถึงจะวิ่งหนีก็คงไม่พ้นอยู่ดี จากสภาพที่ต้องสะพายกระเป๋าวิ่งไปด้วย .. แต่อาวุธในตัวก็ไม่มีอะไรจะไปสู้กับมันได้ .. ชายค้นนั้นวิ่งเข้ามา จากท่าทางคงไม่ได้ต้องการทำร้าย แต่กะว่าจะเอามีดขู่ผมให้ปล่อยกระเป๋าให้ได้ สุดท้ายผมตัดสินใจ คว้า notebook ขึ้นมา เพราะอย่างน้อยก็เป็นของที่แข็งที่สุดและขนาดใหญ่ที่สุดเท่าที่มี .. แล้วก็ฟาดหน้าไอ้โจรคนนี้เข้าเต็มแรง .. เจ้าโจรล้มลง และไม่ทันตั้งตัว ผมจึงรีบวิ่งหนีสุดชีวิต กลับเข้ามาที่บริษัทอย่างรวดเร็ว … .. . ผมตัดสินใจจะเข้าไปแจ้งความกับตำรวจ แต่แล้วสิ่งที่ผมพบก็คือ … ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย […]

khajochi

April 1, 2010

อยู่บำรุง

[ต่อไปนี้คือการบ่น] ในรอบ 2 เดือนที่ผ่านมาเป็นช่วงที่รู้สึกเบื่อหน่ายกับตัวเองอย่างไม่เคยรู้สึกมาก่อน เหตุผลก็สั้นมาก คือไม่สบายติดต่อกันมา 2 เดือนแล้ว มันเริ่มมาจากการเจ็บคอ เพราะนอนน้อย กินไอติมบ่อยๆ .. ช่วงแรกอาการก็ไม่ได้มีอะไรมาก จนเริ่มรู้สึกว่ามันเริ่มจะเจ็บมากขึ้นเรื่อยๆ เวลากินข้าวหรือน้ำเข้าไปมันบาดลึกเข้าไป จนทนไม่ไหวไปหาหมอ และก็ได้ยาแก้เจ็บคอมากิน -_-“ ช่วง2 อาทิตย์แรกยังลั้นลา วางใจว่าเดี๋ยวก็หาย ว่าแล้วก็ดันตบปากรับคำเพื่อนเก่าตัวดี ที่พาไปนั่งกินเบียร์ชิวบรรยากาศ .. นับตั้งแต่วันนั้น นรกก็มาเยือน อาการเจ็บคอเริ่มหนักขึ้นมา จากเดิมที่เจ็บบ้างไม่เจ็บบ้าง มาเป็นเจ็บตลอดเวลา ช่วงตื่นเช้าขึ้นมาจะเจ็บทรมาณมาก มากจนน้ำตาไหลพรากๆ .. สุดท้ายต้องไปหาหมอโรงพยาบาลแบบจริงจัง หมอก็สั่งเด็ดขาดว่าต้องงดอาหารรสจัด ของทอด ของมัน ไอติม ฯลฯ พร้อมสั่งยาชุดใหญ่ ที่ดูจะโหดสุดคือยาฆ่าเชื้อขนาดเม็ดรักบี้ ช่วงที่เริ่มรักษาตัวอาการก็ดีขึ้นตามลำดับ แต่จุดหักเหก็มาเกิดอีกคือช่วงที่ต้องทำการบ้าน Software Studio 2 แบบไม่ได้หลับได้นอนเป็นเวลา 10 กว่าวัน .. ซึ่งยา กับการควบคุมอาหารไม่สามารถช่วยอะไรได้เลย เพราะขาดการพักผ่อน สุดท้ายหลังสอบเสร็จ ก็มีอาการแปลกๆ ที่ไม่เคยเจอคือทุกเช้าจะเจ็บทรมาณมากและบ้วนปากออกมาเป็นเลือดตลอด […]

khajochi

March 30, 2010

The Missing Piece in 2009 #2

ต่อจากตอนที่แล้ว สภาพแก๊ง Transition OM .. อาหารในมือบ่งบอกว่าตูกินแบบนี้ทุกวัน ภายในห้องแต่งตัวที่สนามแบต .. กรี๊ดดด(มีล่อแหลมกว่านี้แต่มิกล้าถ่าย) ถึงจะเล่นพนันแต่เราก็เล่นอย่างถูกกฏหมายนะเออแทงแมนยูชนะไป 5 ปอนด์ โดดซ้อมหนีไฟจากเมืองไทย แต่กลับมาเจอซ้อมที่อังกฤษแทน ซ้อมกันจริงจัง ฝนตกก็ต้องออกมายืนรอ ใน Office มันมีห้องซ้อมดนตรีด้วยนะเออ อาหารอินเดียแบบ full set เกิดมาเพิ่งเคยกิน กินเบียร์อยู่ดีๆ ฝรั่งมันก็พาลงไปเดินเล่นในถ้ำ ขอบอกว่าเฮี้ยนมาก จานนี้ถือว่าอร่อยที่สุดในเมืองแล้ว ข้าวราดแกงกระหรี่ จานละ 350 บาท บอกพี่ชายว่าจะแข่ง Google Code Jam ซักชั่วโมงผ่านไป 15 นาที พี่ขึ้นมาดู .. อ่าว ไหนว่าจะแข่งเขียนโปรแกรม แอบถ่ายในร้านหลุยวิคตองสาขาชองเอลิเซ่ย์ในตำนาน สภาพ hostel ที่อิตาลี ห้องนึง 10 คน ป้ายรับสมัครพนักงาน ที่ร้านใน Londonไม่ต้องบอกว่าอยากได้พนักงานสัญชาติไหน วิ่งลิ้นห้อยไปขึ้นรถไฟใต้ดินก่อนขึ้นเครื่องกลับ เมื่อวันที่ True […]

khajochi

January 25, 2010
1 9 10 11 14