The unforgettable season. Start from … August : Man Utd 3 – 1 Chelsea (FA Community Shield) September : Man Utd 3 – 2 Liverpool December : Man Utd 1 – 0 Arsenal January : Man Utd 1 – 0 Liverpool (FA Cup) February : Man Utd 2 – 1 Man City March : Man Utd […]
คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ จุฬาฯ เป็นคณะที่ผมชื่นชมเป็นพิเศษ โดยชื่อแล้วเป็นคณะที่ควรจะมีบัญฑิตที่ออกไปสร้างชื่อในวงการสิ่งก่อสร้าง การออกแบบ การตกแต่ง แต่คณะนี้กลับสามารถผลิตบุคลากรในวงการบันเทิงได้อย่างต่อเนื่อง ตั้งแต่ระดับเทพอย่างพี่ดี้ นิติพงษ์ ห่อนาค, เฉลียง, ปัญญา นิรันดร์กุล ไปจนถึง วินทร์ เลียววาริณ และที่คอยติดตามชมมาโดยตลอดทุกปีก็คงหนีไม่พ้นละครเวทีนักศึกษาที่ดังที่สุดในเมืองไทยอย่าง “ถาปัดการละคร” ที่ทุกปีจะเปิดแสดงกว่า 10 รอบ มีโฆษณา ประชาสัมพันธ์ ขายบัตรกันเป็นเรื่องเป็นราว ปีนี้ถาปัดการละคอน 54 เค้า “เปิดห้อง…ทดลองเสนอ ‘แฟรงเกนสไตน์‘ คืนชีพอสูรกาย ความตาย ความรัก” วิดีโอโปรโมทเหลือร้ายมาก คือจัด Flashmob เต้นกันกลางสยามสแควร์ บทเรื่องดูไกลตัว และภาพจากในเว็บดูเครียดพอสมควร ทีแรกนึกว่าปีนี้จะออกแนวดราม่า แต่ก็ยังคงรูปแบบเดิมไม่เคยเปลี่ยน คือฮาแสร๊ดดดด น้องๆ หลายคนเห็นเล่นมาหลายเรื่องจนเริ่มคุ้นหน้ากันแล้ว มุขตลกดูฮาและสร้างสรรค์ดี โดยเฉพาะช่วงตะลุยรอบโลก แต่พบว่าเนื้อเรื่องค่อนข้างดูกระจัดกระจาย ดูเรื่อยๆ จนคนดูจับทางไม่ถูกว่าเนื้อเรื่องกำลังดำเนินไปทางไหน สุดท้ายเลยเหมือนรอดูแต่ละฉากเพื่อขำไปเรื่อยๆ แทน ละครจบหลายคนบ่นว่าปีนี้ไม่ค่อยอินไปกับละครเท่าปีก่อนๆ ไม่แน่ใจว่าเพราะอะไร แต่ก็อยากฝากให้น้องๆ ลองปรับปรุงดู หน้างาน เสื้อขายเยอะมาก แสดงที่หอประชุมใหญ่จุฬา […]
สำหรับอาชีพนักพัฒนาโปรแกรมแล้ว คงไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นไปกว่าการได้ลองจับอะไรใหม่ๆ ไม่ว่าจะเป็นอุปกรณ์ ระบบปฏิบัติการ หรือ OS ใหม่ๆ ตอนที่ได้ยินว่า Google TV เปิดให้เราเขียนโปรแกรมบนทีวีได้ก็รู้สึกน่าสนใจ เลยตามไปดู Session ใน Google I/O (อ่านเพิ่มได้จากบล็อก “On Google TV” ของ @markpeak) เราผ่านโลกในยุค PC มานานแล้ว โปรแกรมแทบทุกชนิดในโลกของ PC มี Pattern ของมันจนแทบจะดิ้นไปทางอื่นลำบาก จนมาเมื่อ 4-5 ปีนี้ที่โลกของ Smart Phone เข้ามา ตามมาด้วย Tablet ซึ่งก็เริ่มสร้าง Pattern ของตัวเองขึ้นมาได้ระดับหนึ่ง PC รับคำสั่งผ่านเมาส์และคีย์บอร์ด ซึ่งมีความแม่นยำสูง เหมาะกับโปรแกรมประเภทหน้าต่าง Smart Phone รับคำสั่งผ่านนิ้ว อาจจะมีคีย์บอร์ดบางรุ่น ความแม่นยำต่ำ หน้าจอเล็ก โปรแกรมจึงควรออกแบบให้ปุ่มใหญ่ Simplify ทุกอย่างให้น้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ Tablet […]
“มันคืออะไร ?” เป็นประโยคแรกที่ผมได้รับหลังจากที่บอกใครหลายคนไปว่า ผมเพิ่งซื้อ Apple TV รุ่นใหม่มา จริงๆ ก็ไม่น่าแปลกใจอะไรเพราะ Apple TV ไม่ได้ดังอะไร ออกจะแป๊กด้วยซ้ำ แล้วก็ไม่มีขายเมืองไทยด้วย (เพราะ iTunes Store เมืองไทยยังไม่มีขายเพลงและหนัง) สั้นๆ ว่ามันเอาไว้ … เช่าหนัง สารคดี, ซีรีส์, TV Show, รายการกีฬา มาดู ดูสื่อออนไลน์ทั้งหลายเช่น YouTube, Flickr, Podcast ได้บนจอใหญ่ โยนหนัง รูป เพลง จากในเครื่องเราไปเล่นบนจอใหญ่ได้ ผมมักจะซื้อสินค้ารุ่นใหม่ตัวแรกของแอปเปิลอยู่เสมอๆ จนตอนหลังเริ่มจับแนวได้แล้วว่าเวลาออกสินค้าประเภทใหม่ รุ่นแรก “อย่าเพิ่ง” ซื้อ เพราะมันยังเป็นเพียงภาพแห่งความคูลร์เวลาได้ใช้ แต่สินค้าจริงจะออกมาในรุ่นหน้า (ตัวอย่าง iPad -> iPad2 , iPhone -> iPhone 3G ) ผมจะเปิดดูทีวีด้วยสาเหตุอยู่ […]
หนังรอบเที่ยงคืนหรือที่เรียกกันว่ามิดไนท์รอบแรกในชีวิตผมคือ Scream ภาค 1 จำได้ว่าหลังจากดูเสร็จผมไม่กล้าอยู่บ้านคนเดียวและต้องเปิดไฟนอนอยู่หลายคืน หนังในชุด Scream เป็นหนังสยองขวัญที่ขอขึ้นหิ้งไว้บูชาเรื่องหนึ่ง ด้วยเหตุผลหลายอย่าง แต่ที่ชอบที่สุดคือการพยายามทำตัวเป็นหนังที่ “รู้ทันหนังสยองขวัญ” หรืออาจจะเรียกอีกอย่างว่า “รู้ทันคนดู” Scream ภาคแรกมาพร้อมกับการไล่กฏตายตัวของหนังสยองขวัญมากมาย อย่างเช่น อย่าบอกใครว่าเดี๋ยวจะกลับมา, อย่าดื่ม อย่าเมา และอย่ามีเซ็กส์เป็นต้น ซึ่งถึงแม้ทุกภาคตัวละครจะทำตามกฏเป็นอย่างดี แต่ก็ตายกันเหี้ยน (ฮา) เพราะงั้นทุกภาคที่ไปดู Scream ก็เลยได้อารมณ์ประมาณว่า “มึงจะมาไม้ไหนล่ะคราวนี้” และก็ไม่เคยผิดต้องหวัง ด้วยผู้กำกับ (Wes Craven) และคนเขียนบท (Kevin Williamson) เป็นคนเดิมในทุกภาค [Spoil] Scream 4 มาพร้อมกับการรู้ทัน “หนังรีเมค” (อ่าว .. ทีตัวเองยังรีเมคเลย) หนังเปิดตัวย้อนรอยภาคแรก คือสาวสองคน อยู่ในห้อง ดูหนังสยองขวัญ โดนเสียบตายเละ .. แต่ที่มันเทพกว่านั้นคือมันเป็นหนังซ้อนหนัง ซ้อนหนัง ซ้อนหนัง (ไม่ได้พิมพ์ผิด) ยังน่ากลัวเหมือนเดิม ทั้งโรงเหมือนจะเหวอกันเลยทีเดียว […]
ปกติครอบครัวผมจะมีไปเที่ยวประจำปีกันปีละครั้ง ซึ่งก็จะไปเที่ยวกันครบทั้งพี่น้อง พ่อแม่ ลูกหลาน รวมๆ แล้วจำนวนสมาชิกก็เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ จนปัจจุบันไปเที่ยวทีก็ 12 คนเข้าไปแล้ว ด้วยจำนวนขนาดนี้ เวลาที่เราจะหาที่พักก็เลยหากันลำบากพอสมควร บางทีจองโรงแรมก็ต้องจองหลายห้องมาก บางทีจะพักบ้านตากอากาศก็ไม่รู้ว่าสะดวกพอสำหรับเด็กเล็กหรือเปล่า ไปเที่ยวครอบครัวปีนี้ เราเลือกไปเที่ยวพัทยากัน และก็ได้มาเจอกับที่พักดีๆ มาแนะนำ ซึ่งก็คือ “นอร์ทพอยท์ (North Point)” เซอร์วิสคอนโด ใจกลางเมืองพัทยา เป็นคอนโดที่สูงจริงๆ ห้องพักจะอยู่ที่ชั้น 42, 43 ซึ่งโคตรสูงเลย คอนโดอยู่ข้างๆ Centara Pattaya ตามแผนที่นี้ เป็นครั้งแรกที่มาพักคอนโดแบบนี้ ทีแรกคิดว่าคงแค่มีคนมาเปิดห้องให้พัก ข้างในโล่งๆ แต่ผิดคาด !! เป็นคอนโดระดับโคตรหรู ขายห้องนึงหลัก 10 ล้านขึ้นไป แต่เข้าใจว่ามีห้องเหลือเลยนำมาทำเป็น Service Condo ให้เข้าพักได้ เนื่องจากเป็นคอนโด บริการจึงไม่เหมือนโรงแรม คือไม่มีอาหารเช้า รูมเซอร์วิส บลา บลา ฯลฯ แต่บริการในห้องพัก พวกผ้าเช็ดตัว ครีมอาบน้ำ […]
ขึ้นชื่อว่า GTH คงไม่ทำหนังผีห่วยๆ ออกมาแน่นอน ผมนึกในใจก่อนตีตั๋วเข้าไปดู “ลัดดาแลนด์” ด้วยตัวคนเดียว เพราะคุณนายบอกจะไปช๊อปปิ้งรอ คาดว่าคงเข็ดจากที่คราวก่อนโดนหลอกล่อมาดู Scream 4 สำเร็จ บทหนังลัดดาแลนด์เป็นเรื่องแต่งขึ้นใหม่ทั้งหมด มีเพียงชื่อหมู่บ้านเท่านั้นที่ยืมมาจากเรื่องราวสยองขวัญแห่งเมืองเชียงใหม่ หนังเล่าถึงชีวิตคนชั้นกลาง และประสบการณ์ร่วมของคนหมู่มาก ซึ่งเป็นงานถนัดเหลือเกินของ GTH ในช่วงหลังมานี้ เช่นชีวิตของสาวออฟฟิศ ในรถไฟฟ้ามหานะเธอ [Spoil] แน่นอนว่ามันคือหนังผี ก็ต้องมีฉากตกใจ หวาดเสียว สยอง ตุ้งแช่กันบ้าง แต่ที่ดูจะประสบความสำเร็จสุดคือการแทรกเรื่องราวดราม่า ครอบครัว การงาน เข้าไปในบทหนังด้วย ใครที่เป็นหัวหน้าครอบครัว หรืออนาคตกำลังจะเป็นดูแล้วจะอินเป็นพิเศษ (ผมล่ะคนนึง) พี่ก้องแสดงบท Loser ได้ดี แต่ช่วงบทจิตหลุดได้ไม่เนียนเท่าไหร่ สำหรับป๊อก ปิยธิดานี่แสดงดีแบบสุดยอดจริงๆ มีลุ้นตุ๊กตาทองเลยล่ะ ผีมาไม่เยอะ ที่ตกใจส่วนมากจะเป็นเสียงดังมากกว่า แมววิ่งผ่านยังใช้เสียงตู้มต้าม ผีมะขิ่นเป็นแค่ตัวเปิด ผีครอบครัวเป็นตัวปิด จะว่าไปแล้วไม่น่ากลัวเท่ากับบรรยากาศในบ้านที่มีคนตาย ทุกคนที่ตายมาหลอกหลอนหมดเลยรวมทั้งแมวด้วย โน้ตบุ้คที่บ้านใช้ Acer และลง Windows 7 (โฆษณาเนียนมาก) ทั้งครอบครัวใช้บริการฝากเงินที่ KBank ยามหมู่บ้านในเรื่องคือน้องฟุเหยินจากเพื่อนสนิท น้องปัน ปัน-สุทัตตา อุมดมศิลป์ น่ารักแสรดดด แสดงดีมาก […]
“เรามาถ่าย Pre Wedding ในชุดนักเรียนกันเถอะ !!” ผมปิ๊งไอเดียขึ้นมา“ก็ดีค่ะ … แต่คือ เราจะไม่แก่กันเกินไปที่จะมาใส่ชุดนักเรียนเหรอ ?” ประโยคนี้ของเชอรี่เล่นเอาผมแตะเบรคเอี๊ยดดด ถึงผมจะเชื่อมั่นในพลังของ Photoshop แต่ยังไงเราก็ผ่านช่วงเวลานั้นมาตั้ง 16 ปีแล้ว แถมตัวอย่างคนที่ถ่ายแนวนี้ก็มีน้อยมากจนเล่นเอาความมั่นใจหดหายไปพอสมควร อย่างไรก็ตาม ในช่วงวันพ่อที่เราสองคนกลับไปบ้านที่ขอนแก่น ก็ได้แวะไปที่ร้าน ส.แสงสุวรรณ์ ร้านขายชุดนักเรียนชื่อดังที่อุดหนุนมาตั้งแต่เด็ก เรานึกสนุกลองทำตัวว่าเป็นเด็กม.ต้น (ที่อายุเกือบ 30) พกความมั่นใจเข้าไปเลือกซื้อชุดนักเรียนในร้านแบบเนียนๆ ปรากฏว่าพนักงานในร้านก็ไม่ได้ทำหน้าตาแปลกใจอะไร หยิบชุดมาให้เราลองกันอย่างปกติดี ว่าแล้วผมเลยใส่ชุดนักเรียนไปบอกอาเฮียเจ้าของร้านว่าเราสองคนตั้งใจจะซื้อชุดไปถ่าย Pre Wedding ซึ่งเฮียแกก็ทำหน้าตกใจมาก แต่ก็ยินดีและขอสนับสนุน คิดราคาถูกพิเศษ แถมยังให้เรายืมกระเป๋านักเรียนมาถ่ายรูปฟรีๆ อีกด้วย เล่นเอาเราสองคนตัวลอย มั่นใจว่าถ่ายรูปงานนี้น่าจะผ่านไปได้ด้วยดี >< จากนั้นเราก็ไปนั่งคุยไอเดียกับตากล้อง CJ Photo ซึ่งก็คือน้องริน น้องชาย (ลูกพี่ลูกน้อง) ของผมนี่เอง ด้วยความที่ทุกคนก็มีประสบการณ์ร่วมในยุคนั้นเป็นอย่างดี ไอเดียดีๆ จึงไหลออกมามากมายเต็มไปหมด ทุกคนเห็นด้วยว่าไม่ต้องการรูปในแบบมองกล้อง มองฟ้า เก๊กหล่อสวย แต่เราอยากให้ทุกรูปมีเรื่องราว มีที่มาที่ไป มีประสบการณ์ร่วมที่ใครเห็นก็รับรู้ถึงช่วงเวลานั้นได้ […]
ครั้งนึงเราสองคนเคยถามกันว่า ตลอดช่วงเวลาที่รู้จักกันมา ช่วงเวลาไหนที่รู้สึกชอบและมีความสุขที่สุด ? “ม.2 !!” ไม่น่าเชื่อว่าเราสองคนตอบขึ้นมาพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย ถ้าใครยังจำประโยคแรกในวิดีโอขอแต่งงานที่ว่า “ผมรู้จักผู้หญิงคนนึง… มา 16 ปีแล้ว” .. ใช่ครับ 16 ปีที่ว่าก็คือตอน ม. 2 ที่เราสองคนเริ่มรู้จักกันนั่นเอง ถึงแม้ว่าเราจะเรียนกันคนละห้อง แต่จากงานกีฬาสีของโรงเรียน ด้วยการที่ต้องเต้นงานแสดงกลางสนามข้างกัน มันก็ทำให้เราได้รู้จักกัน แซวกัน แกล้งกัน โทรศัพท์คุยกัน เขียนจดหมายหากัน ซื้อของขวัญให้ โทรศัพท์ไปขอเพลงในรายการวิทยุให้ … ถ้าจะเรียกตามภาษาแฟนฉันก็คงเรียกได้ว่า เราสองคนแอบชอบกันมาตั้งแต่ตอนนั้นนั่นเอง ถึงแม้เราจะไม่ได้เป็นแฟนกันในเวลานั้น แต่ช่วงเวลา ม. 2 ก็เป็นช่วงเวลาที่เป็นความทรงจำที่ดีที่สุดสำหรับเราสองคน ผมเลยปิ้งไอเดียแปลกๆ ขึ้นมาว่า “ทำไมเราไม่ลองถ่าย Pre Wedding กันในชุดนักเรียนกันดูล่ะ ??” เราเคยเห็นรูปถ่าย Pre Wedding ในชุดทำงาน ชุดนักบิน ชุดครุยหรือชุดนักศึกษามาแล้ว แต่ยังไม่เห็นใครลองถ่ายรูปในชุดนักเรียนมาก่อน ที่สำคัญเป็นชุดนักเรียนม.ต้น ซะด้วย .. เราสองคนนั่งพัฒนาไอเดียต่างๆ […]
ช่วงนี้ผมอยู่ในภาวะที่ต้องพบกับประสบการณ์ครั้งแรกและครั้งเดียวในชีวิตอยู่บ่อยครับ เพราะงั้นไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็คงจะเขียนเก็บเอาไว้เยอะหน่อย อย่างที่รู้กันว่าผมกับ @CherryJaja กำลังจะแต่งงานกัน (ขอแต่งงาน, ประกาศวันแต่ง, FAQ วันแต่ง) แต่ทั้งหมดนั่นก็เป็นการจัดการโดยเราสองคนเอง ไม่ได้มีผู้ใหญ่ของทั้งสองฝ่ายเข้ามาข้องเกี่ยวแต่อย่างใด ถึงแม้ว่าพ่อแม่ของเราจะรู้ความเคลื่อนไหวอยู่ตลอด และก็ไปมาหาสู่กันเป็นระยะตามปกติ แต่ตามธรรมเนียมแล้วมันก็ควรจะมีการไปพูดจากันอย่างเป็นทางการ หรือที่หลายคนเรียกกันว่า “การสู่ขอ“ โดยตามธรรมเนียมแล้วการสู่ขอก็คือ .. การที่ผู้ใหญ่ฝ่ายชายหรือที่เรียกกันว่า “เถ้าแก่” เป็นธุระให้ในการไปพูดคุยกับพ่อแม่ฝ่ายหญิง โดยมากก็จะเป็นผู้ใหญ่ที่ฝ่ายชายนับถือ แต่สำหรับบ้านผมขอให้พ่อแม่พูดคุยกันเองเลย เน้นความเป็นกันเองและสะดวก คุยอะไรกันบ้าง หลักๆ ก็คือการสู่ขอลูกสาวเขามาแต่งงานกับฝ่ายชาย ซึ่งถ้าจะพูดไปแล้ว วันนี้ก็คือการให้อนุญาตทั้งสองคนแต่งงานกันอย่างเป็นทางการนั่นเอง เรื่องต่อมาก็จะเป็นกำหนดการแต่งงาน, การหมั้นหมาย, สินสอดทองหมั้น, เรือนหอ ซึ่งจริงๆ เรื่องทั้งหมดควรจะมีการตกลงกันไว้นอกรอบก่อนแล้ว วันนี้จึงเป็นเพียงการบอกกล่าวอย่างเป็นทางการเท่านั้น กำหนดงานแต่งงาน คือวันเสาร์ที่ 10 ธันวาคม 2554 ที่ Centara Grand Bangkok ตามที่เคยประกาศไว้ครับ ไม่เปลี่ยนแปลงเพราะจองโรงแรมไปแล้ว กำหนดงานหมั้น (คาดว่า) วันเสาร์ที่ 19 พฤศจิกายน 2554 ที่บ้านฝ่ายหญิง (อ.บ้านไผ่ จังหวัดขอนแก่น) […]