life

มีคนเคยสอนผมไว้ว่า “สมองคนเราไม่ได้ถูกสร้างไว้ให้จำ สมองเรามีไว้คิด ไว้คำนวณ อย่าเอาสมองไปจำอะไรให้มากจนเกินไป .. กระดาษมีไว้จด ไว้เขียน ไม่ได้มีไว้คิด เพราะงั้นอะไรที่คิดว่าจะจำไม่ได้ให้จดลงในกระดาษ แล้วใช้สมองในการคิด” โดยปกติผมจะเป็นคนขี้ลืมโดย default เรื่อวที่มักจะลืมบ่อยๆ ก็อย่างเช่น ลืมแว่น ลืมสายชาร์ตแบต ลืมของ ลืมว่าต้องทำนู่นทำนี่ ลืมว่ายังไม่ได้ทำการบ้าน ลืมว่าเอากระเป๋ามาด้วยกี่ใบเวลาเดินทาง ลืมว่าไม่ได้โทรหาที่บ้านมานานแล้ว ลืมว่าต้องส่งงานวันไหน ฯลฯ แต่ก็แปลกที่บางอย่างมักจะไม่ค่อยลืม อย่างเช่นไม่ลืมว่าต้องให้อาหารปลาทุกเช้า ต้องดูแมนยูคืนนี้ ต้องหาอะไรทำเวลาว่าง ต้องตามข่าวแอปเปิล ต้องไปเรียนเปียโน ฯลฯ ในจำนวนสิ่งที่อยากจำมีหลายอย่างที่เราจำไม่ได้ แม้ว่าเราอยากจำมันได้มากน้อยแค่ไหน .. แต่ในจำนวนสิ่งที่อยากจะลืมบางอย่าง ก็ไม่น่าเชื่อว่าเราจะจำมันได้ไม่เคยลืม มีอะไรบ้างที่เราอยากจะลืม ? โดยมากเรื่องที่เราไม่อยากจำ ซึ่งมันก็มักจะเป็นเรื่องที่ไม่ค่อยดี ประมาณว่าถ้านึกถึงแล้วจะรู้สึกแย่ รู้สึกไม่ดี รู้สึกผิด .. ก็ตรงข้ามกับเรื่องที่เราอยากจะจำ ที่มักจะเป็นเรื่องดีๆ เรื่องที่น่าคิดถึง เรื่องที่ได้คิดแล้วมีความสุข มีอยู่เรื่องนึงที่ผมพยายามอยากจะลืมมันไปให้ได้ แต่ก็น่าแปลกที่ลืมมันไม่ได้เสียที .. ขอสมมุติว่ามันคือเรื่อง Y ละกัน เวลาคิดถึงเรื่อง […]